هدف اصلی کتاب «دیپلماسی دیجیتال» شناسایی و معرفی تغییر و تحولات بنیادین مفهوم دیپلماسی است، که تکنولوژی و عصر دیجیتال عامل اصلی آنهاست. دنیای دیجیتال ماهیت روابط دیپلماتیک را تغییر داده و مفاهیم قدرت و حاکمیت را منقلب ساخته است. مفاهیم و موضوعات ارائه شده در این کتاب در تلاش است تا نشان دهد نقش عوامل دیجیتالی در دیپلماسی جدیتر آن چیزی است که بتوان آن را نادیده گرفت؛ بنابراین برای فهم دیپلماسی، توجه به ابعاد تکنولوژی ضروری است. دنبال مطالعۀ این کتاب برای دانشجویان رشتۀ علوم سیاسی و علاقهمندان به دانش سیاسی لذتبخش و مفید خواهد بود.
یکی از خوانندگان این کتاب با اشاره به جامع بودن اطلاعات ارائه شده در کتاب مینویسد: «مطالب بیان شده در کتاب شما را دنیای مدرن روابط بینالملل و نحوۀ ارتباط دولتمردان آگاه میکند.»
خوانندۀ علاقهمند دیگری که مطالب سیاسی را با اشتیاق دنبال میکند، نوشته است: «من علاوه بر مطالعۀ سیاست و علوم مرتبط با آن، به بررسی تاریخی که بر سر این رشته و مفهوم آن گذشته است، علاقهمندم. این کتاب دید روشنی از موجودیت کنونی دیپلماسی و شیوۀ ادارۀ آن در اختیار شما میگذارد.»
در بخشی از مقدمه کتاب به معرفی مفهوم دیپلماسی پرداخته شدهاست: «دیپلماسی به عنوان یک روش قدیمی از همکاری بینالمللی، غالباً با پرسشهایی دربارۀ راز و رمز چگونگی کارکرد و پیروزی یا شکست آن مواجه است. نگاه بول به دیپلماسی به مثابۀ «هدایت روابط میان دولتها و دیگر موجودیتهای دارای منزلت در سیاست جهانی توسط کارگزاران رسمی و از طریق ابزارهای مسالمتآمیز» پرکاربردترین تعریف در میان اندیشمندان دیپلماتیک باقی مانده است. این نگرش در ادامۀ نگاه واتسون است. او دیپلماسی را روند «مذاکره میان موجودیتهای سیاسیای میداند که استقلال یکدیگر را به رسمیت میشناسند.» هر دو این تعاریف یک ویژگی بنیادین دیپلماسی را به نمایش میگذارند؛ که آن رویکرد غیرخشونتآمیز به وفق دادن منافع میان بازیگران بینالمللی، به خصوص دولتها است.»
در بخش دیگری از کتاب دربارۀ ساختار کنونی موجود سیاستهای بینالملل میخوانیم: «ساختار سیاست بین المللی و دیپلماسی، با وجود تغییرات مهمی که در جهانیشدن در ارتباطات و حملونقل در جهان ایجاد کرده، در بسیاری از ابعاد بدون تغییر باقی مانده است. رهبران و دیپلماتهای معاصر مسافتهای طولانی را طی میکنند تا مانند همتایانشان در قرون چهارده و پانزده، شخصاً با دوستان و دشمنانشان ملاقات کنند. در واقع این ایستایی دیپلماسی به دوران باستان برمیگردد و دیپلماسی فقط در موضوعات حاشیهای تغییر کرده است. کنفرانس تِله کنفرانس و تکنولوژی ارتباطات اینترنتی روش انجام کارها و تعاملات اجتماعی را بهطور اساسی تغییر داده است، با این حال روند قدیمی مذاکرۀ رودررو، همچنان شیوۀ غالب در تلاشهای دیپلماتیک دوجانبه و چندجانبه است.»
در قسمت دیگری از کتاب، به شرح عامل شکاف بین دیپلماسی و روابط بینالملل پرداخته شدهاست: «آنچه منجر به فاصلۀ بیشتر دیپلماسی از جریان اصلی روابط بینالملل میشود این است که مطالعه دربارۀ دیپلماسی معمولاً توسط متخصصان دیپلماسی یا تاریخنگاران رویۀ دیپلماتیک انجام پذیرفتهاست. همانطور که جانسون و هال و نیز دردریان بحث کردهاند، این به معنای آن است که دیپلماسی نسبتاً در مقابل نظریهپردازی مقاومت میکند، زیرا متخصصان و تاریخنگاران چشماندازهای مختلف و عموماً نگاهی عملگرایانه به دیپلماسی دارند. از سوی دیگر اندیشمندان روابط بینالملل، به تمرکز بر نظریه تمایل دارند و به شدت در مقابل تحلیل مجزای رویه و عمل دیپلماتها، به دلیل که ذکر شد، مقاومت میکنند. نتیجۀ این وضعیت، جدایی نسبی و یا دوگانگی میان نظریه و عمل دیپلماسی است. پیشبینی در مدلهای نوپوزیتیویستی از نظریه پیروی میکنند؛ در نتایجه پیشبینی رویههای دیپلماتیک بسیار سخت است.»
کورنیلو بیولا، مدرس دانشگاه آکسفورد است که تا کنون پژوهشهای عمدهای در رابطه با عوامل دیپلماسی از خود برجا گذاشته است. کتاب دیپلماسی دیجیتال مورد استناد بیش از 160 پژوهش در ریسرچگیت قرار گرفته است. «دیپلماسی پنهان؛ مفاهیمو زمینهها»، اثر ارزشمند دیگری از این نویسنده است که برگردان آن به زبان فارسی موجود است.
او همچنین برندۀ جایزۀ «OxTALENT 2014» برای افزایش تجربه یادگیری دانشآموزان با استفاده از برنامههای رسانههای اجتماعی است، که توسط کمیته آموزش و یادگیری پیشرفته با فناوری آکسفورد به وی اهدا شده است.