شیوه ی ارسطو

تقریباً همۀ انسان‌ها در بخشی از زندگی گرفتار گرداب وسیعی می‌شوند که تجدید نظر کردن در رویۀ زندگی سابق‌شان، تنها راه نجات از آن است. کتاب «شیوه‌ی ارسطو» به شما کمک می‌کند با بهره گرفتن از حکمت‌های باستانی ارسطو، مقتضیات زندگی کنونی‌تان را تغییر دهید و با دیدگاهی عمل‌گراتر و هدف‌مدارتر به زندگی ادامه دهید. ارسطو یکی از کارآمدترین فیلسوفان جهان است که پس از گذشت قرن‌ها از مرگ وی، آثارش هنوز زنده‌اند و چراغ راه دانشمندان و نویسندگان بزرگ‌ است. کارل ماکس از ارسطو به عنوان «غول دنیای حکمت و فلسفه» یاد می‌کند که آثارش فناناپذیراند.

نظر خوانندگان در سراسر دنیا درباره کتاب شیوه ارسطو چیست؟

یکی از خوانندگان با اشاره به محتوای بسیار مفید این کتاب، نوشته است: «ارسطو فیلسوف نام‌آوری است که نویسندگان بسیاری با الهام گرفتن از آثار او، نوشته‌های ارزشمندی بر جای گذاشته‌اند. این کتاب به مسیر سعادت و مفاهیمی اشاره کرده است که ارسطو آن‌ها را سرلوحۀ زندگی خویش قرار داده بود. خواندن این کتاب را به همگان توصیه می‌کنم.»

خوانندۀ دیگری می‌نویسد: «تفکرات و ایده‌های ارسطو زبانزد عام و خاص است و مطالعۀ مفاهیم ارائه شده در این کتاب برای علاقه‌مندان به فلسفه خالی از لطف نیست. تبحّر نویسنده در بیرون کشیدن شیرۀ تفکرات ارسطو و تبدیل آن‌ها به مفاهیمی که معضلات دنیای مدرن را حل و فصل می‌کند، ستودنی است.»

جملاتی از کتاب که شاید انگیزۀ خواندن باشند

در بخشی از کتاب به مفهوم شادی پرداخت شده است: «چه می‌شد اگر شادی حالت مادام‌العمر هستی بود؟ برای معنی کردن این پرسش، فیلسوفان به دو گروه عمده تقسیم می‌شوند. برای یک دسته، شادی امری عینی است و می‌تواند احساس شود یا حتی توسط یک ناظر یا مورخ ارزیابی شود، و این یعنی داشتن چیزهایی مثل سلامتی، طول عمر، خانواده‌ای دوست داشتنی و رهایی از مشکلات اقتصادی و اضطراب. مطابق با این تعریف، ملکه ویکتوریا که سنش بیش از هشتاد سال است و نُه فرزند دارد که هیچ کدام در کودکی از دنیا نرفتند و همه‌جای دنیا هم ستایشش می‌کنند، آشکارا زندگی «سعادتمندی» دارد. ولی ماری آنتوانت بی‌شک «ناشاد» بوده است: دوتا از فرزندانش در کودکی از دنیا رفتند، مردمش به او بی‌حرمتی کردند و هنوز سی‌و‌چند سال بیشتر نداشت که اعدامش کردند.»

در ادامه می‌خوانیم: «بیشتر کتاب‌هایی که دربارۀ سعادت نوشته شده‌اند، به معنی «خوب بودن» برای این واژه رجوع می‌کنند، مثل مطالعاتی که دولت‌ها برای سنجش شادی «سعادت» شهروندانشان بر مبنای ملاک‌های بین‌المللی ترتیب می‌دهند. از بیستم مارس 2013، ایالات متحده هرساله روز بین‌المللی شادی را جشن می‌گیرد؛ جشنی که در پی آن است تا با پایان دادن به فقر، کم کردن نابرابری و محافظت از زمین شادی سنجش‌پذیر را ارتقا دهد. از سوی دیگر فیلسوفانی هستند که این تعریف عینی را رد می‌کنند و در عوض درکی ذهنی از سعادت دارند. از نظر آن‌ها سعادت نه با «خوب بودن» که با «رضایت» و «سرور» یکسان است. بر طبق این نگاه، هیچ ناظری نمی‌تواند دریابد که دیگری شاد است یا نه و این امکان وجود دارد که شخصی که در ظاهر بسیار خشن است، در دل دچار سودازدگی باشد.»

در قسمت دیگری از کتاب، نویسنده نیم نگاهی به خصوصیات ارسطو می‌اندازد: «ارسطو تا پیش از میان‌سالی یعنی تقریباً تا پیش از پنجاه سالگی‌اش با مشکلات و کمبودهای بسیاری روبرو شد که باعث شدند نتواند همۀ وقتش را به نوشتن و تدریس فلسفه صرف کند و این یعنی تحقق قوۀ منحصر به فرد خودش. ولی احتمالاً خودش از این مسئله آگاه بود که از بدو تولد تا نیمه‌های دهۀ چهارم زندگی‌اش همواره در معرض انگیزه‌های فکری بوده است. پدر ارسطو نیکوماخوس که پزشک بود او را با پیشرفته‌ترین ایده‌ها و شیوه‌های علمی که یونانیان می‌شناختند آشنا کرد. در دوران باستان پزشکی حرفه‌ای موروثی بود، و ارسطو می‌توانست پا جای‌‌پای پدر بگذارد؛ او تا آخر عمر اعتقاد داشت که پزشکی و فلسفه به هم مربوط‌اند. مفهوم قوۀ انسانی احتمالاً یکی از موضوعاتی بوده است که نیکوماخوس موقع پیاده‌روی کردن و جمع‌آوری گیاهان دارویی در تپه‌های جنگلی که از خالکیدیکی تا استاگیرا ادامه دارند، با پسرش دربارۀ آن بحث می‌کرده است.»

دربارۀ نویسندۀ کتاب شیوه ارسطو

ایدیت هال «Edith Hall» نویسنده، دانشمند و متخصص ادبیات یونان باستان است که در سال 1959 در انگلستان به دنیا آمد. او به‌عنوان استاد دانشگاه در مرکز مطالعات ادبیات یونان مشغول به کار است. او همچنین در مقام مدیر همکاری بایگانی نمایش‌های درام یونان و روم در دانشگاه آکسفورد، رئیس هیئت اعتماد گیلبرت موری و قاضی جایزه استفن اسپندر برای ترجمه شعر، کارنامۀ درخشانی را از خود بر جای گذاشته است. ایدیت هال موفق شد، جایزۀ تحقیقات هومبولت برای تحصیل در تئاتر یونان باستان را از آن خود کند.