بازی بی نهایت

«بازی بی‌نهایت» در واقع بازیِ همۀ چیزهای بشری‌ست! بازی بی‌نهایت می‌تواند بازیِ سیاست، بازی اقتصاد و یا حتی بازیِ خود زندگی باشد! برخلاف هر بازی دیگری، مانند شطرنج، بازی بی‌نهایت دارای قواعد خاصی و ثابتی نیست و برنده‌ها و بازنده‌های آن نیز مشخص نیستند. در بازی‌های معمولی، تمام تلاش‌های برای برنده شده صورت می‌گیرد اما در بازی بی‌نهایت، ادامه دادن به بازی هدف اصلی است! اما وظیفۀ «سایمون سینک» چیست؟ آموزش چگونگی‌ها، کارکرد و قواعد این بازی‌ها به مخاطب کتاب. در این اثر نویسنده تمام سعی خود را کرده است تا در کنار خواننده به تعاریفی مهم و آگاهی‌بخش از بازی‌های بی‌نهایت در زندگی روزمرۀ هر فردی برسد؛ چه این فرد یک کارگر یا کارمند ساده باشد چه یک فرد میلیاردر و صاحب چند شرکت. سایمون در این راه از تاریخ و علم اقتصاد و... کمک‌های فراوانی گرفته است تا کتاب او فقط یک اثر انگیزشی و موفقیت شخصی ساده نباشد، بلکه از جنبه‌های علمی و تاریخی نیز ارزش بالایی داشته باشد.

نظر خوانندگان در سراسر دنیا، درباره کتاب بازی بی‌نهایت چیست؟

-«مطالعۀ این کتاب بخشی از ذهن مخاطب را فعال می‌کند که شاید تا قبل از آن، سال‌های متمادی از آن استفاده نکرده باشد! به‌نظر من «بازی بی‌نهایت» قطعا ارزش مطالعه را دارد؛ به‌ویژه برای صاحبین کسب‌‌وکارها و یا افرادی که موقعیت اثرگذاری در سیاست‌ها و تصمیمات یک کسب‌وکار را دارند. خود کتاب نیز نثری بسیار ساده، دلنشین و خودمانی دارد. نویسنده نیز با آوردن مثال‌ها و داستان‌های متعدد، از خسته شدن مخاطب به‌خوبی جلوگیری کرده است.»

-«ایده کلی این اثر، تفاوت نگاه محدود و بی‌نهایت به فعالیت‌های بزرگ (کسب‌وکارها و زندگی و موارد مشابه) می‌باشد. تا انتهای فصل ۱۰ کتاب، نویسنده مشغول طرح این ایده است که رهبران باید به چیزی ورای پول اهمیت دهند و آن چیز "ارزش انسانی" است. د واقع، یک رهبر خوب باید برای ارتقای کیفیت همه‌جانبۀ زندگی افرادش تلاش کند و دیدگاه‌ او نسبت به کارکنانش، چیزی بیش از نیروی کار و درآمدزا باشد. و اما از آغاز فصل ۱۱ به بعد، سایمون سینک رهبرانی را مورد تمجید قرار می‌دهد که به خودشان اجازه می‌دهند خواسته‌ها و آرمان‌های والای خود را تبدیل کنند به آرمان‌های کل سازمان. اینجاست که رهبران فراموش می‌کنند که در حقیقت، این جامعۀ کارمندان است که باید درمورد سمت‌وسوی سازمان تصمیم بگیرند.»

جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند

در قسمتی از کتاب، نقد صریح و تند نویسنده بر «هدف‌پنداری رشد» به عنوان «هدف زندگی» را می‌خوانیم: «وقتی هدف را رشد بگذاریم، فرهنگ ناسالمی به وجود می‌آید که کوته‌نگری و خودخواهی یکه‌تازی می‌کنند و به اعتماد و همکاری خدشه وارد می‌شود. رشد نتیجۀ کار است نه هدف. خروجی کار است نه فلسفۀ وجودی. وقتی هدف والایی داریم، مشتاقانه حاضریم منافع‌مان را برای پیشبرد آن قربانی کنیم. وقتی فکر کنیم که پول یا رشد هدف است، احتمال اینکه برای حفظ منافع خودمان، دیگران یا خود هدف را قربانی کنیم بیشتر می‌شود.»

یک نمونه از مثال‌های میخکوب‌کننده سایمون سینک از بازی بی‌رحم زندگی و جنگ بدین شرح است: «ابتدا حیوانات داخل باغ‌وحش را خوردند. سپس گربه‌ها و سگ‌هایشان را خوردند. حتی برخی شروع به خوردن چسب کاغذدیواری و چرم پخته کردند. سپس چیزی غیرقابل تصور رخ داد. دانیل گرانین، یکی از بازماندگان واقعه می‌گوید: «بچه‌ای فوت کرد که تنها سه سال داشت. مادرش جسد او را داخل یک شیشه گذاشت و هر روز تکه‌ای از بدن او را می‌برید تا فرزند دومش را سیر کند.» این‌ها تعدادی نمونۀ غیرمتعارف از تجربیات مردم لِنین‌گراد بود که در حین محاصرۀ تقریباً ۹۰۰ روزۀ شهر توسط نازی‌ها در حدفاصل سپتامبر ۱۹۴۱ تا ژانویۀ ۱۹۴۴، رخ دادند.»

نویسنده دلایل جنگ شکست آمریکا در جنگ با ویتنام را از دیدگاه قابل تأمل و منحصربه فردی توصیف می‌کند: «درحالی‌که آمریکا می‌جنگید تا «پیروز» شود، ویتنام شمالی برای بقای خود می‌جنگید! و هر دو، انتخاب‌های استراتژیک خود را بر اساس طرز فکرشان انجام دادند. علی‌رغم برتری نظامی قابل توجه آمریکا، آن‌ها اصلاً نمی‌توانستند بر رقیب خود پیروز شوند. آنچه موجب پایان مداخلۀ آمریکا در ویتنام شد، نه پیروزی یا شکست نظامی یا سیاسی، بلکه فشار افکار عمومی داخلی بر آن‌ها بود. مردم آمریکا دیگر نمی‌توانستند از یک جنگ بسیار پرهزینه و ظاهراً غیرقابل پیروزی در یک سرزمین دوردست پشتیبانی کنند. نه اینکه آمریکا جنگ ویتنام را «باخته» باشد، بلکه با کمبود منابع و اتمام ارادۀ لازم برای تداوم حضور خود مواجه شد... و بدین ترتیب مجبور شد که از بازی خارج شود.»

درباره نویسندۀ کتاب بازی بی‌نهایت

سایمون سینک نویسنده و سخنران انگیزشیِ آمریکایی-انگلستانی بسیار مشهوری است. سینک علاوه بر حضور و سخنرانی در همایش‌ها و برنامه‌های مهمی همچون «TED»، تاکنون 5 کتاب بسیار موفق و پرفروش در زمینۀ کسب‌وکار و موفقیت شخصی نیز به رشتۀ تحریر درآورده است. از جملۀ این آثار می‌توان کتاب‌های «با چرا شروع کنید»، «رهبران آخر غذا می‌خورند» را نام برد.