قدرت کلمات/نی

این کتاب دربردارنده مقالاتی از این نویسنده‌ی فرانسوی است که در بخش‌هایی به ترجمه رسیده‌اند. کتاب با مقدمه‌ای از شان مایلز آغاز می‌شود و سپس به مقالاتی با عناوین: شخصیت انسانی، نیازهای روح، نظم، آزادی، اطاعت، مسئولیت‌پذیری، برابری، سلسله‌مراتب، افتخار، مجازات، آزادی عقیده، امنیت، مخاطره، مالکیت خصوصی و عمومی، حقیقت، تحلیل سرکوب، ایلیاد یا شعر قدرت، قدرت کلمات و دوستی می‌پردازد.

نظر خوانندگان در سراسر دنیا درباره کتاب قدرت کلمات چیست؟

ساغر، کاربری در شبکه اجتماعی، درباره این کتاب گفته که: «تاثیرگذار بود و عمیق. با خواندنش افقی جدید از بعضی مفاهیم توی ذهنم جا گرفت که شاید تا به حال بهشون توجه نکرده بودم. به‌شدت خوندنش رو به هر جوینده‌ی حقیقتی پیشنهاد می‌کنم.»

 سینا هم گفته: «کتابی بود که یکی از دوستانم بهم هدیه کرد. ترجمه‌اش رو خیلی پسندیدم و حتما این کتاب رو به فرد دیگری هم هدیه خواهم داد.»

جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند

نویسنده درمورد قدرت کلمات می‌نویسد: «همیشه منظورمان از قدرت کلمات قدرت آن‌ها در ایجاد توهم و خطاست. اما، به لطف نظمی مقدر، کلماتی هستند که در خود خاصیتی روشنی‌بخش دارند و وقتی درست به کار برده شوند موجب تعالی انسان به سوی خیر می‌گردند. این کلمات به کمالی مطلق اشاره می‌کنند که ما از درک آن عاجزیم. کاربرد درست این کلمات مستلزم آن است که آن‌ها را به‌زور با هیچ مفهومی مطابقت ندهیم، زیرا قدرت روشنی‌بخش و تعالی‌بخشیِ ذکرشده در خود این کلمات نهفته است. آنچه این کلمات می‌گویند خارج از دایره‌ی فهم ماست. خدا و حقیقت از این گونه کلمات‌اند؛ همچنین عدالت، عشق و خیر. استفاده از این کلمات مخاطره‌آمیز است. این کلمات نوعی آزمون‌اند. برای استفاده‌ی صحیح از این کلمات باید از به‌کاربردنِ آن‌ها برای اشاره به اموری که در فهم انسان می‌گنجند پرهیخت، و درعین‌حال باید تصورات و اعمالی را با این کلمات بیان کرد که مستقیماً از نور همین کلمات برخاسته باشند و بس. در غیر این صورت، همگان بی‌درنگ این کلمات را دروغ خواهند شمرد.»

درباره نویسنده کتاب قدرت کلمات

سیمون وی (Simone Weil)(1909-1943) نویسنده، فیلسوف، عارف مسیحی و فعال اجتماعی بود. او در دوران کودکی دانش‌آموزی پیشرو بود که در سن دوازده سالگی به یونانی باستان مسلط شد و سپس به فراگیری زبان سانسکریت پرداخت. برادر بزرگتر او، آندره وی، از ریاضی‌دانان به‌نام قرن بیستم است. فعالیت‌های سیاسی و پیوستن او به جنبش‌های کارگری و طرفداری از مارکسیست جزو کارنامه‌ی سیاسی او هستند. همچنین او گرایش به عرفان مسیحی نیز داشته و اشعاری در موافقت با آیین کاتولیک سروده است؛ با این حال هرگز به کلیسا نپیوست و غسل تعمید نپذیرفت.

 از کتاب های او که به فارسی ترجمه شده‌اند می‌توان به «نامه به سک کشیش»، «درباب حذف احزاب سیاسی» و «جاذبه و رحمت» اشاره کرد. سیمون وی سرانجام در سی و چهار سالگی بر اثر خودداری از خوردن غذا در اعتراض به اشغال‌گری آلمان‌ها و عارضه قلبی درگذشت.