5 کتاب درباره‌ آزادی که باید بخوانید!

آزادی کلمه‌ی باشکوهی‌ست. مفهومی که یک جست‌وجوی نهایی و هدف غایی برای انسان‌هاست. آزادی که از آن صحبت می‌کنیم، تنها حدس و گمان فلسفی را بازگو نمی‌کند، بلکه امکاناتی است که برای کنش انسانی تحت محدودیت‌های شرایط وجودی در زندگی واقعی معنا می‌شود. این انسان در این تعریف نیز مفهومی انتزاعی درباره‌ی مردم یک جامعه‌ی خیالی نیست، بلکه فردی واقعی در زندگی واقعی هست. زیرا این دقیقاً همان چیزی است که به ادبیات مربوط می‌شود. رمان‌هایی که ریشه در لحظات خاص سیاسی یا اجتماعی دارند. بیش از همه، داستان‌هایی که آزادی بیان و آزادی اندیشه را به روش‌های ظریف و جذابی بررسی می‌کنند و بدون اینکه موعظه‌ای کنند، امور شخصی و عمومی را در هم می‌آمیزند. در اینجا از بلاگ سایت خرید آنلاین کتاب بوکلند چند رمان که این مفهوم را به زندگی ما می‌افزایند معرفی شده‌اند تا نقطه‌ی شروع خوبی برای بسیاری دیگر باشند.

کتاب ژرمینال که توسط نویسنده‌ی فرانسوی امیل زولا نوشته شده است، ابتدا به عنوان یک رمان سریالی از نوامبر 1884 تا فوریه 1885 منتشر شد. این رمان به طور کامل در مارس 1885 به چاپ رسید. این کتاب جلد سیزدهم از مجموعه‌ای بیست جلدی است که زولا درباره‌ی تأثیر وراثت در دو شاخه از یک خانواده در دوران امپراتوری دوم فرانسه نوشته است. ژرمینال که یکی از بهترین رمان‌های زولا به حساب می‌آید، نام خود را از یک ماه بهاری در تقویم جمهوری‌خواه فرانسه گرفته است. این کتاب که در سنت طبیعت‌گرایانه نوشته شده، مطالعه می‌کند که چگونه مردم محصول نیروهای درونی و محیط خود هستند. داستان این رمان در یک شهر خیالی در شمال فرانسه می‌گذرد و سفر اتین لانتیه را دنبال می‌کند. اتین یک معدنچی زغال‌سنگ جوان است که رفقای خود را در اعتصاب علیه شرکت کارفرمای خود رهبری می‌کند. سبک زندگی مجلل سهامداران این شرکت با کار کمرشکن فقرا امکان‌پذیر شده است. اگرچه برخی از منتقدان این رمان را به ‌خاطر آن‌چه که به‌عنوان تصویری نامطلوب از فقرا می‌دیدند، مورد انتقاد قرار می‌دادند اما زولا استدلال می‌کرد که او به دنبال نشان دادن این بوده که چگونه سیستم معیوب، کارگران را از انسانیت خارج می‌کند. در سرتاسر ژرمینال، زولا از استعاره‌ی بهار و رشد برای نشان دادن آگاهی فزاینده مردم استفاده می‌کند. این رمان با ارائه‌ی نمونه‌هایی از طمع و ایثار، شجاعت و جاه‌طلبی، بهای عشق و عدالت و تراژدی رنج انسان، تصویری از روح تسلیم‌ناپذیر انسان را خلق می‌کند.

کتاب اتاقی از آن خود مقاله‌ای‌ست که توسط ویرجینیا وولف در سال 1929 منتشر شد. اتاقی از آن خود بر اساس دو سخنرانی نویسنده در سال 1928 در کالج نیونهام و کالج گیرتون، دو کالج ممتاز در مطالعات زنان در کمبریج تهیه شده است. وولف در این مقاله به وضعیت زنان و به ویژه زنان هنرمند پرداخته و مدعی است یک زن برای نوشتن باید از نظر مالی تامین و اتاقی برای خود داشته باشد.
به گفته‌ی وولف، قرن‌ها تعصب و آسیب‌های مالی و آموزشی مانع خلاقیت زنان شده است. وولف از کارهای زنانی که بر این سنت غلبه کرده و نویسنده شده‌اند، تجلیل می‌کند، از جمله جین آستن، جورج الیوت، و خواهران برونته، آن، شارلوت و امیلی. در بخش آخر وولف پیشنهاد می‌کند که ذهن‌های بزرگ آندروژن هستند. او استدلال می‌کند که آزادی فکری مستلزم آزادی مالی است و از مخاطبانش می‌خواهد که نه تنها داستان بنویسند، بلکه شعر، نقد و آثار علمی نیز بنویسند. این مقاله که با نثری پرجنب‌و‌جوش و برازنده نوشته شده است، همان قدرت توصیفی چشمگیر را که در رمان‌های وولف مشهود است نشان می‌دهد و سبک محاوره‌ای جذاب او را منعکس می‌کند.

بیشتر بخوانید: از کجا کتاب خوب برای خواندن پیدا کنیم

این کتاب اثر نویسنده‌ی ایتالیایی آنتونیو تابوکی است که در سال 1994 به چاپ رسید. پریرا چنین می‌گوید به طور گسترده ترجمه و برای فیلم اقتباس شده است و جوایز مهم اروپایی را به خود اختصاص داده است. قهرمان پرتغالی آن یک بیوه‌ی دارای اضافه وزن است که در سال 1938 در لیسبون، تحت دیکتاتوری سالازار، صفحات فرهنگی یک روزنامه‌ی درجه دو عصر را ویرایش می‌کند. پریرا باور دارد که خودسانسوری برای اجتناب از سانسور دولتی لازم است. او با انتشار داستان‌های فرانسوی قرن نوزدهم درباره‌ی مقاومت، پیام‌های رمزگذاری شده‌ای که در مخالفت با دولت است را منتقل می‌کند. رابطه‌ی او با سیاست مانند رژیم گرفتن است - چیزی که او می داند باید به آن توجه کند، اما اجتناب از آن آسان تر است، اگرچه انجام این کار ممکن است در نهایت او را بکشد.
تغییر در پریرا از طریق مرد جوانی اتفاق می‌افتد که نه تنها پسری است که او هرگز نداشته است، بلکه به شیوه‌ی ادبیات اواخر قرن نوزدهم، وجدان سیاسی پریرا را نیز بیدار می‌کند. چندین شخصیت دیگر برای وجدان پریرا پایه‌های مشابهی هستند: یک کشیش پیر باهوش، یک خانم در قطار و دکترش. پسر جوان مقالات چپ غیرقابل چاپ را برای پریرا می‌آورد. مقالاتی از فیلیپو مارینتی، آینده‌پژوه ایتالیایی یا اشعاری از ولادیمیر مایاکوفسکی. پریرا شروع به حمایت از او و دوستان انقلابی‌اش می‌کند و به‌تدریج می‌فهمد که روزگار او را برای یک جنبش می‌طلبد. رمان با تعهد پریرا و به یک کنش سیاسی واقعاً فداکارانه به پایان می‌رسد.

در اوایل سال 1942، رمانی مخفیانه منتشر و در سراسر پاریس تحت اشغال نازی‌ها توزیع شد. نویسنده‌ی این کتاب، مردی که با اسم ورکور شناخته می‌شد، جان خود را به خطر انداخت تا این صفحات را در معرض دید عموم قرار دهد. عنوان آن کتاب Le Silence de la Mer بود که به «سکوت دریا» ترجمه می‌شود. کتاب سکوت دریا داستان ساده‌ای را روایت می‌کند که تنها از سه شخصیت اصلی تشکیل شده است: یک پیرمرد و خواهرزاده‌اش که مجبور می‌شوند خانه‌ی خود را با یک افسر آلمانی اشغالگر شریک شوند. آنها از تنها تاکتیکی که در اختیار دارند برای مقاومت در برابر افسر استفاده می‌کنند: سکوت. آنها یک کلمه با او صحبت نمی‌کنند. این داستان ساده به سرعت به طرح اولیه‌ی مقاومت ذهنی در برابر اشغالگران آلمانی تبدیل شد. پس از جنگ، نویسنده خود را ژان برولر، یکی از بنیانگذاران گروهی معرفی کرد که در طول اشغال تا زمان آزادی پاریس در 25 اوت 1944 به عنوان یک انتشارات زیرزمینی خدمت می‌کرد. متن‌ها غیرقانونی بود، نسخه‌هایی از کتاب‌های آنها باید از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شد. به این ترتیب، رمان‌هایی مانند «سکوت دریا» به رمان‌های کلاسیک ناگفته‌ای در میان فرانسوی‌ها تبدیل شدند. با پایان اشغال آلمان، بدیهی بود که این داستان‌ها به فیلم اقتباس می‌شوند. در سال 1949، ژان پیر ملویل اقتباس خود از «سکوت دریا» را کارگردانی کرد و نتیجه فیلمی بود که روح رمان و دنیای مخفی نویسنده‌ی آن را کاملاً به تصویر می‌کشید.

بیشتر بخوانید: بهترین کتاب های برنده جایزه نوبل که باید بخوانید

کتاب سور بز، نوشته‌ی ماریو بارگاس یوسا، برنده‌ی جایزه نوبل، یک اثر داستانی تاریخی است که در سال 2000 به زبان اسپانیایی منتشر شد و در سال 2001 توسط ادیت گروسمن به انگلیسی ترجمه شد. این رمان وقایع آخرین روزهای دیکتاتوری رافائل تروخیو بر دومینیکن است و از سه دیدگاه اتفاقات را بررسی می‌کند: از نگاه قاتلان تروخیو در سال 1961، از زمانی که منتظر کمین او هستند تا آخرین لحظات. از طریق چشمان خود تروخیو، از صبح آخرین روز او تا ترورش در آن شب و از نگاه شخصیت خیالی اورانیا کابرال، که برای اولین بار از زمان ترک دومینیکن درست قبل از ترور تروخیو به کشور بازگشته است. بارگاس یوسا زندگی و تجربیات افراد واقعی را با تخیل همراه می‌کند در حالی که به‌طور هم زمان تجربیات شخصیت‌های داستانی را بر اساس رویدادهای واقعی یا آنچه که گزارش شده است استوار می‌سازد.