ایرلند سرزمینی سرشار از زیباییست؛ زیباییهایی چون طبیعتی بکر، موسیقی و ادبیاتی کمنظیر و زبان و گویشی دلنشین. اما زمانیکه به این جزیرهی دوستداشتنی فکر میکنیم، هیچکدام ازین ویژگیها اولین نشانهی این سرزمین برای ما نیستند، ویژگی بارزِ این سرزمین، زخم کهنه و التیام نیافتهی روحِ مردمش از رنجِ سالها نزاع بر سر استقلال و جنگهای داخلیست. پاتریک رادنکیف در کتاب خود، «رنج و سکوت» که با عنوان اصلی «هیچ مگو» در سال ۲۰۱۸ منتشر شد، بخشی از تاریخ این سرزمین رنجکشیده را روایت میکند.
همسایگی ایرلند با بریتانیا نحوستی چندینساله را برای مردمش به ارمغان آورد، پس از سالها جنگ برای کسب استقلال سرانجام ایرلند به استقلال نصفهونیمهای رسید که آن را تبدیل به پیکر دوپارهای کرد. ایرلند جنوبی جمهوری ایرلند نامیده شد و ایرلند شمالی همچنان در اسارت دخالتهای دولت بریتانیا و آسیبهای ناشی از جنگهای داخلی به سر میبرد.
«رنج و سکوت» به نزاعهای داخلی میان کاتولیکها و پروتستانهای ایرلند شمالی میپردازد، جنگی که عمری بیش از سی سال داشته و همچون کینهای چرکین از نسلی به نسل دیگر سرایت کرده. در این کتاب، ما با شخصیتهای کلیدی در هر دو جبهه، بخصوص جبههی ارتش موقت جمهوریخواهان و اعضای شینفِین(حزب کاتولیکهای ملیگرا) آشنا میشویم و آنها را در خلال سالهای مبارزه از ابتدا تا به انتها دنبال میکنیم.
روایت بینظیر رادنکیف از خاطرات آن سالهای تلخ ما را با چنین سؤالاتی روبهرو میکند که: اگر قصد ما از مبارزاتمان رسیدن به امری والا همچون آزادی و استقلال باشد، آیا تمام اعمالی که برای رسیدن به آن انجام میدهیم توجیهپذیر است؟ حتی اگر بهای آن خون ریخته شدهی انسانی و داغی بر دل خانوادهای باشد؟ و برای رسیدن به آن امر والا تا کجا میتوانیم روح و جانمان را برایش فدا کنیم؟
«رنج و سکوت» هیچ شخصیتی و یا اتفاقی را ستایش نمیکند، برعکس، سوی تلخ و خصمانهی مبارزه را نشان میدهد، از قهرمانان فراموش شده و سیاستمداران مزور میگوید، از خانوادههای داغداری میگوید که سالهاست در پیِ استخوانهای گمشدهی عزیزانشان هستند تا فقط آنها را در گوری به خاک بسپارند.
"بدرود، ای خیابانهای سرشار از رنج
بدرود، ای خیابانهای لبریز از غم
هرگز باز نخواهم گشت تا از رنج بیشتر در امان باشم
هرگز باز نخواهم گشت تا شاهد کشته شدن جوانان بیشتری نباشم."
ترانهای از گروه ایرلندیِ پُگز
«رنج و سکوت» از ابتدای انتشار خود، در سال ۲۰۱۸، مورد استقبال منتقدان و همینطور مخاطبان خاص و عام قرار گرفت.
داوران جایزهی اورول، که جایزهی بخش بهترین اثر مستندِ سیاسی را به این کتاب اعطاء کردند، آن را «اثری خارقالعاده و نوشتهای استادانه» توصیف کردند.
رادی دویل، منتقد مجلهی نیویورکتایمز، در نقد خود بر این کتاب، رادنکیف را «داستانسرایی فوقالعاده» و اثرش را «ناداستانی با طرحی هوشمندانه که روحِ رنجدیدهی قربانیان ایرلند شمالی را به شما نشان میدهد.» معرفی کرد.
این کتاب همینطور، میان خوانندگان خود، با استقبال گستردهای روبرو شد، کاربران وبسایت goodreads، در تحلیل خود بر این اثر نوشتهاند: «کتابی درخشان، برانگیزنده و مهیج با نثری به صمیمیت یک داستان جنایی در مورد تاریخی دلخراش».
روایت پاتریک رادنکیف در «رنج و سکوت»، در عین وفاداری به حقایق وقایعِ گذشته با بیانی ساده و صمیمی و هوشمندانه وقایع را یکی پس از دیگری روایت میکند. در بخشی از کتاب، رادنکیف در وصف فرزندِ یکی از قربانیان این جنگ شوم، مینویسد: «مایکل که در کودکی در خرابههای بلفاست دنبال کبوترها میگشت، حالا صدها کبوتر دارد و با آنها مسابقه میدهد. یکبار در حالی که یکی از کبوترها را در دستانش گرفته بود گفت: «در طول درگیریها هیچ جنگی بین کبوترهای مناطق پروتستان و کاتولیک رخ نداد.» کبوتر سرش را بالا آورد و با گردن کج به مایکل چشم دوخت و پرهای خاکستریاش ناگهان مثل طاووس با رنگهای ارغوانی و سبز رنگینکمانی درخشیدند.»
پاتریک رادنکیف، نویسنده و خبرنگار آمریکایی، در سال ۱۹۷۶ در دُرچسترِ ایالت ماساچوست، در خانوادهای با پدری از تبار ایرلندی و مادری استرالیایی متولد شد.
رادنکیف دانشجوی سابق افسری و از فارغالتحصیلان دانشگاههای کمبریج و اقتصاد لندن است؛ او پس از فارغالتحصیلی از دانشکدهی حقوق یِیل، به عنوان مشاور سیاستگذاری دفتر وزیر دفاع بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ انتخاب شد و سپس همکاری با مجلههای نیویورکر و نیویورکتایمز را آغاز کرد. رادنکیف پس از چنین تجربیاتی، امروز به عنوان نویسندهای معتبر و خبرنگاری حرفهای در حوزهی تجسسی - شاخهای از روزنامهنگاری که مربوط به جرایم و فسادهای سیاسی است - شناخته می شود.
از این نویسنده تا به امروز پنج کتاب که هر کدام در مورد وقایع مستند و شخصیتهای سیاسی و اجتماعی معاصر جهاناند، منتشر شده است. نوشتههای او صریح و موشکافانهاند و دغدغهمندی نویسندهای تیزبین را نشان میدهند. پاتریک رادنکیف تا به امروز موفق به کسب جوایز متعددی از جمله جایزهی ملی محفل منتقدان آمریکا برای کتاب «رنج و سکوت» شده است.
او این روزها از اعضای هیأت نویسندگان نیویورکر و ساکن نیویورک است.