«جزیره» نام آخرین رمان نوشته شده توسط نویسندۀ مشهور انگلستانی، «آلدوس هاکسلی» است که تاریخ نخستین چاپ آن، به سال 1962 و درست یک سال پیش از مرگ نویسندهاش بر میگردد. «جزیره» در واقع رمانی «اتوپیایی» یا «آرمانشهری» است که درست در نقطۀ مقابل (و شاید بتوان گفت مکملِ) مشهورترین اثر هاکسلی قرار میگیرد؛ یعنی رمان «دنیای قشنگ نو».
این آخرین رمان هاکسلی در واقع مانند خطابهای است که نظریات فلسفی و جالب او را که از رمان «دنیای قشنگ نو» شروع شده بود، به پایان میرساند. سبک این کتاب منحصربهفرد و بسیار تازه است و پیرنگِ اصلی داستان به جای پیشبرد رویدادهای روایت، بیشتر در خدمت کشف مرزهای قصهگویی و مفهومی در داستان است.
«جزیره» روایتی از روزنامهنگاری بدبین به نام «ویل فارنابی» که طی یک سفر دریایی، کشتیاش در ساحل جزیرهای به نام «پالا» به گل مینشیند. او در ابتدا قصد دارد برای اربابان تشنۀ نفت و مشتقات شیمیایی خود، با استفاده از حیلهگری، از مردم جزیرۀ پالا سوءاستفاده کند و منابع «آلدهید» آنها را تصاحب کند. اما همهچیز برای او به مرور زمان دستخوش تغییر میشود... اما چگونه؟ با مشاهدۀ ویژگیهای باورنکردنی جامعۀ پالا در زمینۀ حکومت و روابط اجتماعی که به ایدهآلترین شکل ممکن اداره میشود.
پیدا کردن این جامعۀ آرمانشهری چه سودی برای روزنامهنگاری دارد که یک عمر در دنیای مدرن غرق در مشکل و بدبختی زندگی کرده است؟ و او پس از این کشف بینظیرش چه کاری خواهد کرد؟ این سوالی است که تنها با مطالعۀ کامل رمان به جواب آن خواهید رسید... .
«آلدوس هاکسلی» نویسنده و فیلسوف سرشناس انگلستانی بود. آثار او طیف وسیعی از قالبهای داستانی و غیرداستانی را در بر میگیرد و بیش از 50 عنوان را شامل میشود؛ آثاری از جمله رمان، داستانکوتاه، مقالات پژوهشی و فلسفی و حتی شعر. هاکسلی را میتوان یکی از بدشانسترین نویسندگان دورۀ خود نامید، زیرا که بسیاری از منتقدان او را یکی از بزرگترین متفکران عصر خود میدانستند و بابت آثار ادبیاش، 9 بار نامزد دریافت جایزل نوبل شد اما آکادمی نوبل هیچگاه جایزۀ نوبل را به او اهدا نکرد.
از جمله بهترین و مشهورترین آثار او که به فارسی ترجمه و چاپ شدهاند میتوان به کتابهای «دنیای قشنگ نو»، «شیاطین شهر لودون» و «زرد کرومی» اشاره کرد.