چشم گربه

 این نمایشگاه باعث می­‌شود ایلین در خاطرات قدیمی‌­اش فرو رود و نمی‌­تواند به راحتی از آن­ها دل بِکَند. او باید با هویت خود به عنوان یک دختر، یک معشوقه، یک هنرمند و یک زن مواجه شود. این کتاب اثری چشم­گیر و گیرا است درباره­ی زنی که تلاش می­کند گره کور زندگی خویش را بگشاید.

نظر خوانندگان در سراسر دنیا درباره کتاب چشم گربه چیست؟

نظرات زیر را از بین دیدگاه‌­های ثبت شده در سایت آمازون و فیبیدو، می­‌خوانیم. یکی از خوانندگان کتاب به گیرایی و تأثیر عمیق این کتاب بر ذهن خواننده اشاره می­‌کند: «این رمان یکی از بهترین رمان­‌های موجود در دنیای معاصر ادبیات است. نویسنده قصه را بسیار استادانه آغاز می­‌کند و جذابیت قصه شما را تا لحظه­‌ی آخر در اوج نگه می­دارد. لذت خوانش این رمان تا سال­‌های سال در وجود خواننده می‌­ماند.»

خواننده­‌ی دیگری به محتوای کتاب اشاره می‌­کند: «داستان روایت زندگی زنی است که در سال­‌های گذشته گیر افتاده است و نمی‌­تواند خاطرات را بپذیرد. زندگی این زن با جزئیات ریز و زیبایی به تصویر کشیده شده است.»

مخاطب دیگری نوشت: «مارگارت اتوود کتاب بی­‌نظیری از خود به جا گذاشته است که به این زودی­‌ها فراموش نمی­‌شود. من نوشته‌­های این نویسنده را دوست دارم ولی این موضوع را بدانید که قرار نیست همگان از کتابی تعریف و تمجید کنند زیرا سلیقه­‌ها متفاوت است.»

جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند

داستان با جملاتی از زبان «ایلین ریزلی»، شخصیت اصلی داستان، آغاز می­‌شود: «زمان خط نیست، بُعد است، مثل ابعاد فضا. اگر بتوانید فضا را خم کنید، زمان را هم می­‌توانید خم کنید، و اگر می‌دانستید چطور سریع­تر از نور حرکت کنید، می­‌توانستید به گذشته برگردید و در آنِ واحد در دو مکان باشید.  این را برادرم، استیفن، به من گفت، همان موقع که برای مطالعه پولیور خرمایی رنگ و نخ نمایش را پوشیده و مدتی طولانی وارونه روی سرش ایستاده بود تا خون به مغزش سرازیر شود و تقویتش کند. نفهمیدم منظورش چیست، اما شاید درست توضیح نداده بود. از همان دوره از حیطه­‌ی عدم وضوح واژه‌­ها فاصله می­‌گرفت.»

در ادامه می­‌خوانیم: «این اواخر چند بار متوجه شده­‌ام که بی­‌اختیار با خودم زمزمه می­‌کنم، یا حین قدم زدن در خیابان، دهانم کمی باز می­‌ماند و  کمی آب دهان از آن راه می­‌افتد، فقط کمی؛ اما شاید این تازه اول گرفتاری باشد؛ شکافی روی دیوار که بعداً دهان باز می­‌کند، اما رو به کجا و چه چیز؟ دورنمای کدام غربت یا جنونِ عجیب و غریب.»

در قسمتی از کتاب، ایلین به تخیل می‌­پردازد و دوستی به نام کردلیا را که سال‌هاست او را ندیده، در ذهنش مجسم می­کند: «اصلاً نمی­‌توانم تصور کنم حالا چه شکلی شده. چاق شده، شُل و آویزان، گوشه‌­ها­ی دهانش موهای کوتاه خاکستری درآمده؟ بعید است: موها را می­‌کَنَد. یعنی عینک می­‌زند، با قاب­‌های شیک و مُد روز، یا چروک­‌های پلک­‌هایش را برداشته، با موهایش چه می­‌کند، مِش یا رنگ؟ هیچ­‌کدام از این­ها بعید نیستند: هر دوی ما به مرز سن و سالی خاص رسیده­‌ایم، دوره­‌ی خرفتی که ضمن آن هنوز می‌­شود باور کرد که دور از نور درخشان خورشید، با این گونه ترفندها می‌شود سن و سال واقعی خود را مخفی کرد.»

درباره نویسنده کتاب چشم گربه

مارگارت آتوود (Margaret Atwood)، زاده‌­ی سال ۱۹۳۹ در اتاوا است. او تا به حال بیش از پنجاه کتاب داستانی، انتقادی و مقاله نوشته است و شخصیت اصلی بیش­تر داستان­‌هایش زن هستند. او همچنین به عنوان کاریکاتوریست، تصویرگر، نمایشنامه­‌نویس و عروسک­‌گردان کار کرده است. مارگارت جایزه­‌ی بین‌المللی «فرانتس کافکا» ۲۰۱۷ را نیز به دست آورده است. همچنین در سال ۲۰۱۹ به دلیل خدمات ادبی بی‌­نظیرش به عضویت اصحاب افتخار درآمد. از دیگر آثار وی می­‌توان به کتاب‌­های «این عکس من است»، «صبحانه در خانه‌ی سوخته»، «سرگذشت ندیمه»، «بانوی پیشگو» و «آدمکش کور» اشاره کرد.