ر سال 1990 خاویر کرمنت، کتاب جالبتوجهی با عنوان «آیین مقابله با بیشعوری؛ راهنمای شناخت بیشعوران و قربانیان آنها» منتشر کرد که مردم از آن بهطور ویژهای استقبال کردند. این اثر پرفروش به زبانهای مختلفی ترجمه شد و در ایران نیز، مریم احمدی آن را به فارسی برگرداند.
با خواندن کتاب «آیین مقابله با بیشعوری» میتوان افراد بیشعور را شناسایی کرد یا اگر خود ما هم رفتارهای نامناسبی با دیگران داریم، آنها را شناسایی کرده و با کمک این کتاب و راهکارهایش رفتارهای ناپسند خود را کنار بگذاریم. این کتاب در بسیاری از مراکز ترک اعتیاد و دانشکدههای پلیس و... برای آگاهی افراد از رفتارهای ناپسندشان و مقابله با بیشعوری مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین در برخی از داستانها و حتی فیلمنامهها نیز به قسمتهایی از این کتاب اشاره شده است.
این کتاب در واقع جنبه روانشناسی و طنز اجتماعی دارد که همین امر موجب شده است تا افراد بیشتر به خواندن آن ترغیب شوند. خاویر کرمنت در این کتاب ذکر کرده است که «بیشعوری یک بیماری و اعتیاد است؛ نه سوءرفتار و بداخلاقی.« از این رو، سعی کرده است از زوایای مختلفی به آن بپردازد.
از آنجایی که افراد زیادی این کتاب را خواندهاند، نظرات زیادی نیز درباره آن منتشر شده است که ما فقط به تعدادی از آنها اشاره میکنیم. نظر زهرا سراج درباره کتاب «آیین مقابله با بیشعوری»: «این کتاب موجب آشنایی من با معانی و مفاهیم متفاوت واژه بیشعوری در زمینههای مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و خانوادگی شد. فهمیدم که من از این به بعد باید در کاربرد این کلمه حساسیت و احتیاط بیشتری بهخرج دهم. از نویسنده سپاسگزارم.»
«کتاب آیین مقابله با بیشعوری کتابیست سرگرمکننده که چشمها را بر واقعیت میگشاید.» جانیس نظر خود را اینگونه اعلام کرده است. نینا واثقی هم درباره کتاب بیشعوری اینطور نوشته است: «یکی از کتابهایی است که به نظرم هر فردی باید یکبار در زندگیاش خوانده باشد. در واقع اول خودت را میشناسی و میسنجی، بعد میتوانی دیگران را در این زمینه بشناسی و با راهکارهای درمانی در حد خودت، باعث کاهش این بیماری در جامعه شوی. در کل یادمان باشد، اول باید از خودمان شروع کنیم!»
«به نظر من این کتاب نیاز هر جامعه است و هر کسی باید برای یکبار هم که شده، آن را مطالعه کند. زیرا باید نوع رفتار با افراد بیشعور را بلد باشیم.» نیما بیرو نظر خود را اینگونه بیان کرده است.
نویسنده در این کتاب به روشنکردن معنا و مفهوم بیشعوری میپردازد و آن را نوعی اعتیاد میداند: «بیشعوری را میتوان نوعی اعتیاد دانست که فرد در آن گرفتار شده و مانند معتادی خود را پاک و منزه از این رفتار میداند. فکر نمیکردم که بیشعور باشم. فقط مثل فرمانروای زورگویی بودم که تنها زمانی خشنود میشدم که داشتم حرمت و شادمانی اطرافیانم را ضایع میکردم. ترک بیشعوری زمانی امکانپذیر است که فرد به بیشعور بودن خود آگاه باشد. در این صورت است که فرد میتواند رفتارهای مناسب را جایگزین بیشعوری کند: «سختترین مرحله در درمان و ترک بیشعوری همان مرحله نخست است؛ یعنی پذیرفتن بیشعور بودن. هیچکس دوست ندارد قبول کند که بیشعور است، بنابراین لحظه برداشتن نخستین گام دردآور است. لحظهای که رسیدن به آن، شهامت و اراده بالایی نیاز دارد. در بیشتر مواقع تا رسیدن به لحظه سرنوشتساز پذیرش، بیشعور، بحرانهایی چون ورشکستگی، طلاق، اخراج از کار، بیماری لاعلاج، مرگ نزدیکان، یا بدتر از همه ضایع شدن به وسیله یک بیشعورتر از خود را از سر گذرانده است.»
خاویر کرمنت در گذشته بهعنوان یک پزشک سرشناس و مطرح فعالیت میکرد. همیشه افراد زیادی با کرمنت ملاقات میکردند و به او احترام میگذاشتند. او زندگی خوبی داشت، اما همهچیز بهطور ناگهانی دچار تغییر شد و خانواده و دوستانش او را ترک کردند. او با طرد شدن بهدنبال علت تنهایی خود گشت. کرمنت پس از مدتی متوجه شد که دیگران بهعلت ترس از رفتارهای عجیب و غریبش به او احترام میگذاشتند؛ نه از روی جایگاهی که دارد. از این رو به همین علت تصمیم گرفت، این مساله را به صورت جدی و اصولی حل کند. کرمنت در این کتاب بهطور صادقانه و با جسارت کامل از رفتارهای اشتباه خود حرف میزند.
در آخر با عبور از مشکلات زیاد، بار دیگر اعتماد خانواده و دوستانش را جلب میکند. این نویسنده علاوه بر کتاب محبوب آیین مقابله با بیشعوری، دو کتاب محبوب دیگر در این زمینه دارد که عبارتاند از کتاب «توطئه بیشعورها» و کتاب «بیشعورهای گردنکلفت». این کتابها نیز در راستای شناخت هر چه بهتر رفتارهای نامناسب و مقابله با بیشعوری گردآوری شده است.