«چرا به دیگران گوش نمیکنیم» نامزد جایزۀ بهترین کتاب غیرداستانی سال 2020 در سایت گودریدز شده است و کتابی است بسیار خواندنی و پرطرفدار از «کیت مورفی» که برای اولینبار، در سال 2020 منتشر شد. «چرا به دیگران گوش نمیکنیم» کتابی است در ژانر خودیاری و موفقیت شخصی که موضوعی ساده اما محتوایی بسیار تحلیلی و عمیق دارد.
«چرا به دیگران گوش نمیکنیم» را میتوان پژوهشی تجربی در باب مسئله «خوب گوش دادن» و همینطور، «شنیده شدن» دانست. کیت مورفی در این کتاب کوشیده است تا نشان دهد انسانها چگونه در «عصر ارتباطات» و با وجود هزاران روش ارتباط جمعی، به مشکلی بزرگ برخوردهاند که همان گوش دادن درست است؛ در واقع، انگار کسی واقعا حرف نمیزند و چیزی از کسی نمیداند. همچنین، او نشان میدهد این مشکل چگونه منجر به تنهایی و انزوای نوع بشر در سراسر دنیا شده و همزمان، موجب کمتر شدن روزافزون تحمل ما برای گوش دادن میشود. در نهایت این کتاب با زبانی شیرین و ساده، سعی بر تشریح همهجانبۀ این موضوع داشته و راهحلهایی برای آن جلوی پایان مخاطبان خود قرار میدهد.
نظر برخی از افراد و نشریات معتبر و مهم دربارۀ کتاب حاضر را با هم بخوانیم:
در ابتدای کتاب، نویسنده دلیل موفقیت خود را در گروی «خوب گوش دادن» دانسته و این چنین آن را بیان کرده است:
«بسیاری از گزارشهایی که برای نیویورک تایمز نوشتهام در فهرست بیشترین ایمیلشدهها و پرخوانندهترینها قرار گرفتهاند و دلیلش هم به زیر کشیدن فردی قدرتمند یا افشای یک رسوایی نیست. دلیل این اقبال، گوش دادن به مردم است. آنها از عوامل ایجاد شادی، غم، کنجکاوی، رنجش، نگرانی یا سردرگمی در خود سخت میگفتند و من نهایت تلاشم را میکردم تا دربارۀ آنچه گفتهاند صحبت کنم و آن مسائل را بسط دهم و این کار، در حقیقت، مانند همان کارهایی است که باید قبل از طراحی یک مخصوص موفق، ارائۀ خدمات درجه یک به مشتریان، استخدام و حفظ بهترین کارمندان یا فروختن چیزی، انجام شود. این همان چیزهایی است که برای تبدیل شدن به دوستی خوب، همسری بااحساس، پدر یا مادر شدن ضرورت دارد. همۀ اینها در گوش دادن نهفتهاند.»
در جایی دیگر، توصیفی از نحوۀ درست گوش دادن را میخوانیم:
«وقتی با علاقهای واقعی به آنها واکنش نشان میدهم و تشویقشان میکنم تا بیشتر برایم حرف بزنند، انگار شگفتزده شده و با تجربهای جدید مواجه میشوند. خیلی آرام شده و پاسخهایشان متفکرانهتر و کاملتر میشود و مطمئن میشوند که قصد ندارم آنها را دستپاچه کنم، وسط حرفشان بپرم یا چشمم به تلفن همراهم باشد. حدس میزنم به همین دلیل است که بسیاری از آنها مسائل حساسی را با من در میان میگذارند؛ مواردی که من از آنها نخواستهام و حتی به گزارشی که در حال نگارشش هستم، ربط چندانی ندارند. آنها من را از کسانی میدانند که سرانجام پس از مدتها به حرفشان گوش میدهد.»
یکی از تبعات «عدم توانایی در گوش دادن» در روابط انسانی، «احساس تنهایی» است و نویسنده در این بخش از این معضل گفته است:
«فقدان گوش دادن، آدم را دچار احساس تنهایی میکند، پژوهشگران حوزۀ روانشناسی و جامعهشناسی دربارۀ همهگیریِ احساس تنهایی در ایالات متحده هشدار دادهاند و کارشناسان تنهایی را بحرانی میدانند که سلامت عمومی را تهدید میکند، زیرا احساس انزوا و نداشتن ارتباط، خطر مرگ زودرس را افزایش میدهد؛ خطری معادل مجموع چاقی مفرط و اعتیاد به الکل این اثر منفی بر وضعیت سلامت، از کشیدن روزانه چهارده نخ سیگار بدتر است. در واقع، مطالعات همهگیرشناسانه، بین احساس تنهایی با بیماریهای قلبی، سکتۀ مغزی، زوال عقل و عملکرد ضعیف سیستم ایمنی ارتباطهایی یافتهاند.»
«کیت مورفی» روزنامهنگار و نویسنده مشهور آمریکایی است. او برای نشریات بسیار معتبری مانند نیویورکتایمز، وال استریت ژورنال و اکونومیست کار کرده است. اثر دیگری نیز از او به فارسی ترجمه شده است که عنوان آن «باید با هم حرف بزنیم و باید به هم گوش بدهیم» میباشد.