به عبارت دیگر

کتاب به عبارت دیگر به صورت خاطرات و تأملات نویسنده درباره تجربه‌اش از یادگیری زبان ایتالیایی است. در این کتاب، جومپا لاهیری تصمیم می‌گیرد زبان ایتالیایی را یاد بگیرد و با کمک یک معلم خصوصی، سفری به عمق زبانی جدید آغاز می‌کند. او در این سفر، با چالش‌ها و لذت‌های یادگیری زبان جدید روبه‌رو می‌شود و تجربه‌های خود را در این کتاب به اشتراک می‌گذارد.

او از تجربه‌های یادگیری زبان برای بیان احساسات و افکار خود استفاده می‌کند و با خواننده را در سفری ذهنی به سوی تجربه شخصی خود می‌برد. در این کتاب، جومپا لاهیری درباره عشق به زبان، هویت فرهنگی و رابطه بین زبان و هویت فردی تأمل می‌کند. او به نکاتی همچون اهمیت کلمات در ایجاد ارتباطات عمیق، تأثیر ترجمه بر فهم واقعیت‌ها، و جستجوی هویت خود از طریق زبان، می‌پردازد.

نظر خوانندگان در سراسر دنیا درباره کتاب به عبارت دیگر چیست؟

نظرات زیر از سایت گودریدز آورده شده‌اند. کاربری نظر خود معطوف به نقل‌وقولی از نویسنده می‌کند. او نوشته است: «کتاب به عبارت دیگر، زندگی‌نامه‌ای است که چالش‌های پیش‌روی یک آموزنده‌ی زبان خارجی را به تصویر می‌کشد. به قول نویسنده: «آموختن یک زبان تازه، کم‌وبیش یک زندگی تازه‌ست». با خوندن این کتاب صدها برابر به اشتیاق شما برای آموختن یک زبان جدید افزون می‌شود و موانع و ترس‌ها قدرت‌شان را از دست می‌دهند.»

امیررضا با اشاره به زندگی واقعی نویسنده کتاب، می‌نویسد: «خانم لاهیری در ۲۵سالگی با زبان ایتالیایی آشنا می‌شود. زبانی که تبدیل به زبان سوم اون بعد از بنگالی (زبان مادری جومپا در هند) و انگلیسی می‌شود. جومپا پس از بیست سال یعنی در ۴۵سالگی بالاخره تصمیم می‌گیرد که زبان ایتالیایی خودش را تقویت کند چون در طول این دو دهه به شکلی سطحی این زبان را آموخته بود. لاهیری برای آموختن این زبان چاره‌ای جز غرق کردن خودش در آن زبان نمی‌بیند و حالا برای اینکار به رم مهاجرت می‌کند و برای سه سال فقط ایتالیایی می‌خواند. کلی واژه‌نامه می‌خواند؛ به کلاس‌های آموزشی می‌رود؛ با مردم معاشرت می‌کند و... . وقتی تصمیم می‌گیرد که به ایتالیایی بنویسد، خیلی اذیت می‌شود، بار ها تلاش می‌کند و شکست می‌خورد. کتاب نوشته شده، حاصل این چالش بزرگ اوست. درباره زبان کتاب هم باید بگویم که بسیار صمیمی و گرم بود. توانستم کاملا ارتباط برقرار کنم. ترجمه آقای حقیقت هم بسیار خوب بود.»

خواننده دیگری نیز می‌نویسد: «کتابی در ستایش یادگیری زبان. به مهاجران، مترجم‌ها، افرادی که مشغول یادگیری زبان هستند و یا حتی خسته و دل‌زده شده‌اند، توصیه می‌کنم این کتاب را بخوانند.»

جملاتی که شاید انگیزه خواندن کتاب باشند

بخشی از کتاب را می‌خوانیم که توصیه‌ای برای همه زبان‌آموزان است: «برای یادگیری یک زبان تازه، برای فرو رفتن در آن، باید ساحل را ترک کنید، بدون جلیقه نجات، بدوت تکیه به زمینی سفت».

در جایی دیگر از کتاب، نویسنده با کسانی روبه‌روست که نمی‌تواند جواب آن‌ها را به ایتالیایی بدهد. بعد از آن وارد یک گفتگوی درونی می‌شود: «شبیه زبانی است که باید با آن رابطه‌ای عاشقانه برقرار کنم؛ شبیه آدمی که روزی تصادفا دیده‌ام، بی‌درنگ با او پیوندی احساس کرده‌ام و خود را به او علاقه‌مند یافته‌ام. انگار سال‌هاست می‌شناسمش، گرچه هنوز هیچ چیز آن را کشف نکرده‌ام. اگر آن را نیاموخته بودم، ناکام و ناتمام می‌بودم. درمی‌یابم که بخشی از وجودم آماده خوشامدگویی به آن است. پیوندی و درعین حال گسستی را احساس می‌کنم، نزدیکی‌ای و درعین حال فاصله‌ای. آنچه حس می‌کنم چیزی است ملموس و توضیح‌ناپذیر، شوقی نسنجیده و بی‌معنا، هیجانی والا، عشق در نگاه اول.»

در بخشی دیگر از کتاب، روای درباره افرادی صحبت می‌کند که به او کمک می‌کنند تا زبان ایتالیایی او را بهتر کنند: «کلید را مارکو و کلودیا به دستم می‌دهند. وقتی می‌گویم کمی ایتالیایی خوانده‌ام و دلم می‌خواهد در آن پیشرفت کنم، دیگر با من انگلیسی حرف نمی‌زنند. شروع می‌کنند به حرف‌زدن به زبان خودشان، گرچه من فقط می‌توانم پاسخ‌های بسیار ساده‌ای بدهم، گرچه مدام اشتباه می‌کنم، گرچه درکم از آنچه می‌گویند ناقص است و به رغم این که آن‌ها انگلیسی را بسیار بهتر حرف می‌زنند تا من ایتالیایی را. آن‌ها اشتباه‌های مرا تحمل می‌کنند، حرفم را اصلاح می‌کنند، تشویقم می‌کنند و کلمه‌هایی را که نمی‌دانم به من می‌گویند. با من روشن و بردبارانه حرف می‌زنند، درست مثل پدر و مادری با فرزندشان، درست همان‌طور که آدمی زبان مادری را می‌آموزد.»

درباره نویسنده کتاب به عبارت دیگر

جومپا لاهیری یکی از نویسندگان مشهور و برجسته بین‌المللی است که بیشتر به زبان انگلیسی می‌نویسد. او با آثار خلاقانه‌اش در حوزه داستان‌ها و رمان‌ها شهرت یافته است. جومپا لاهیری در ۱۹۶۷ در لندن، انگلستان به دنیا آمد. او از والدین بنگالی-هندی از هنر و فرهنگ هند الهام گرفت. پدر و مادرش به عنوان ادبیات‌پژوه و اساتید دانشگاهی در زمینه ادبیات فعالیت می‌کردند.

 این تأثیرات در زندگی جومپا، عشق او به نوشتن و ادبیات را برانگیخت. جومپا لاهیری تحصیلات خود را در دانشگاه براون و دانشگاه کلمبیا ادامه داد. وی در رشته ادبیات انگلیسی تحصیل کرده و در زمینه نوشتن و خلاقیت ادبی شکوفا شد. سپس نخستین داستان‌ها و رمان‌های وی منتشر شد و بلافاصله توجه بسیاری از منتقدان و خوانندگان را به خود جلب کرد.

جومپا لاهیری با آثار متمایز خود، جایگاه بسیاری را در صنعت ادبیات جهانی کسب کرده است. رمان اول وی با نام «مترجم دردها» که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد، به ویژه توجه زیادی را به خود جلب کرد و برای او جوایز مهمی از جمله جایزه پولیتزر را به ارمغان آورد.

جومپا لاهیری با استفاده از زبانی زیبا و بیان شگفت‌انگیز، توانسته تأثیر فراوانی بر نویسندگان جوان بگذارد و با روایت‌های مؤثر و داستان‌های هیجان‌انگیز، خوانندگان را به خود جذب کند. او را اکنون به‌عنوان یک صدای جدید و نوین در ادبیات جهانی می‌شناسند. از دیگر آثار خانم لاهیری می‌توان به «خاک غریب»، «همین حوالی» و «هم‌نام» اشاره کرد.