کتاب «تروریست خوب» اثری از نویسنده برجسته انگلیسی «دوریس لسینگ» است که جوایز «استوریاس»، «موندلو» و جایزه ادبی «دبلیو اچ اسمیت» را دریافت کرده و همچنین در فهرست نهایی جایزه «بوکر» قرار گرفته است. دوریس لسینگ در سال 2007 نوبل ادبیات را از آن خود کرد. لسینگ با بمبگذاری ارتش جمهوریخواه ایرلند در فروشگاه بزرگ «هارودزلندن» در سال 1983 تصمیم گرفت تا تروریست خوب را بنویسد و منجر به خلق اثری خارقالعاده شد که در داستانی جذاب و سرشار از هیجان به واکاوی شخصیتها، سیاست و جامعه میپردازد.
تروریست خوب داستان گروهی شبهنظامی چپگرا است. گروهی آسیبدیده و پریشان که در شرایطی سخت زندگی میکنند. «آلیس ملیگینز» شخصیت اصلی داستان، زنی مهربان است؛ اما بهشدت شخصیت پیچیدهای دارد و به دلیل اعتقاد محکمی که به ایدئولوژیاش دارد، چشم بر خشونتها میبندد. لسینگ با ظرافتی خاص و استادانه به پیچیدگیهای ذهن شخصیتهای داستان میپردازد که در مسیر تنشزا و دلهرهآوری پیش میروند که انتخاب کردهاند.
رسانههای خبری حوزه کتاب این کتاب را اثری هیجانانگیز، قدرتمند، تأثیرگذار و بسیار پرتعلیق و با رئالیسمی مستحکم و دقیق توصیف کردهاند.
یکی از خوانندگان نیز نوشته است: «لسینگ بهوضوح نشان میدهد که تروریستهای بیکفایت هنوز هم بسیار خطرناک هستند و تروریستهای بیانضباط برای جنبشهای استراتژیک اجتماعی و سیاسی سود چندانی ندارند. این یک رمان درخشان است و بهشدت مربوط به زمان فعلی است.»
بخشی از کتاب که توجه بسیاری را به خود جلب کرده است را با هم میخوانیم: «دنیا توسط کسانی اداره میشود که میدانند چطور کارها را پیش ببرند. آنها چرخش روزگار را خوب میشناسند. آنها مجهزند. آن بالا، یک قشر از افراد هستند که همهچیز را اداره میکنند. ولی ما، ما فقط یک مشت رعیتیم. ما از هیچ چیز سر درنمیآوریم و هیچ کاری از دستمان ساخته نیست... شما، شما مدام صحبت این را میکنید که انقلاب راه میاندازید، بازیهای کوچک میکنید و فکر میکنید مهمید. شما فقط رعیتید، شما هیچکاری نمیتوانید بکنید.»
درباره آلیس که شخصیت اصلی داستان است، میخوانیم: «آلیس حداقل زمانی که کمک میکرد، این حس به سراغش نمیآمد که انگار موجود کوچکی بود که بر قلهی موجی بلند قرار دارد و با ترس و ناامیدی مادرش را صدا میزند، مادری که خیلی بیتفاوت در ساحل ایستاده است و به او توجه نمیکند.»
«بله، آلیس می دانست که چیزها را فراموش میکند؛ اما نمیدانست چگونه و چند وقت یک بار.»
جالب است بدانید دوریس لسینگ 22 اکتبر سال 1919 از پدر و مادر انگلیسی در کرمانشاه ایران چشم به جهان گشود. پدرش «آلفرد تیلور» کارمند بانک شاهنشاهی ایران بود. او در سن پانزده سالگی مستقل شد و بهعنوان پرستار بچه مشغول به کار شد؛ درحالیکه تحصیل را بدون رفتن به مدرسه ادامه میداد. لسینگ به خواندن کتابهای سیاسی و اجتماعی علاقه زیادی داشت و از همان زمان به نوشتن روی آورد.
از آثار دیگر لسینگ میتوان «فرزند پنجم»، «رهنمودهایی برای نزول به دوزخ» و «زندانهایی که برای زندگی انتخاب میکنیم» را نام برد. کتاب «زیر پوست من» روایتی جذاب از زندگی خودش است.
او در 88 سالگی موفق به دریافت جایزه نوبل شد و مسنترین فردی است که موفق به دریافت این جایزه مهم ادبی شده است. وی در سن 94 سالگی پس از دههها فعالیتهای اجتماعی و سیاسی ممتاز در انگلستان چشم از جهان فروبست.