آرمان شهری برای واقع گراها و چگونه به آن برسیم

روتگر به این چالش پاسخ می‌دهد و معتقد است که تاریخ بشر درواقع بر پایه‌ی تعاون، همدلی و صلح نیز ساخته شده است. در بخش دیگری از کتاب، نویسنده به مفهوم Utopia for Realists می‌پردازد. او ایده یوتوپیای واقع‌گرایانه را مطرح می‌کند که به معنای ایجاد جامعه‌ای بر اساس اصول عدالت اجتماعی، توزیع منصفانه ثروت و مراقبت از همه‌ی اعضاء است.

 برِگمان، ایده‌ها و راهکارهایی را برای رسیدن به این یوتوپیا مطرح می‌کند و به صورت مستندی به تحقق آن در دنیای واقعی پرداخته است. این کتاب از طریق تحلیل تاریخ و ایده‌های پیشروان اجتماعی، نشان می‌دهد که تغییرات مثبت در جامعه وجود دارد و اینکه چگونه می‌توانیم به سوی یک جامعه‌ی بهتر پیشروی کنیم و با استفاده از داده‌های تاریخی و آماری، ایده‌آل‌های جدید را مطرح می‌کند و به ما کمک می‌کند تا درک بهتری از پتانسیل بشریت و آینده روشن‌تری برای جامعه به دست آوریم.

نظر خوانندگان در سراسر دنیا درباره کتاب آرمان شهری برای واقع گراها و چگونه به آن برسیم چیست؟

رضا در سایت طاقچه در مورد این کتاب می‌گوید: «همه ما یکی از آرزوهایمان، زندگی در مکانی است که همه‌چیز در آن آرمانی و بنا بر خواسته‌هایمان است. این کتاب به زیبایی و با زبانی شیرین و قابل فهم در این مورد می‌گوید و مثال‌هایی جذاب می‌آورد. من از این کتاب لذت بردم و پیشنهاد خواندن آن را به شما نیز می‌دهم.»

جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند

پاراگراف ابتدایی کتاب را در زیر می‌خوانیم: «بیایید با یک درس کوچک تاریخی شروع کنیم: در گذشته همه چیز بدتر بود. در حدود ۹۹ درصد از تاریخ دنیا ۹۹ درصد از بشریت فقیر، گرسنه، کثیف، وحشت‌زده ،نادان، مریض و زشت بودند. در قرن هفدهم میلادی، بلیز پاسکال، فیلسوف فرانسوی، زندگی را به عنوان دره‌ی عظیمی از اشک توصیف کرد او می‌نویسد: بشریت خیلی خوب است، چون خودش می‌داند که در رنج و حسرت قرار دارد. در بریتانیا نیز فیلسوف دیگری به نام توماس هابز معتقد بود که زندگی انسان اساساً «زشت، خشن و کوتاه» است. اما در این ۲۰۰ سال اخیر همه چیز عوض شده است. در کسری از زمان، گونه‌ی ما بر این سیاره تسلط یافته و میلیاردها نفر از ما ناگهان، ثروتمند، پرورش یافته، پاک ایمن هوشمند سالم و حتی گاهی اوقات زیبا شده‌اند. در حالی که در سال ۱۸۲۰، ۹۴ درصد از مردم دنیا هنوز در فقر زندگی می‌کردند، در سال ۱۹۸۱ این درصد به ۴۴ کاهش یافته است و هم اکنون که تنها چند دهه دیگر گذشته، به کمتر از ۱۰ درصد رسیده‌ایم.»

در پاراگراف زیر، در مورد سرزمین شیر و عسل به عنوان یک سرزمین رویایی می‌خوانیم: «گذشته قطعا دوران سختی بوده ، بنابراین منطقی است که افراد رویای یک روز بهتر را در سر پرورانده باشند. یکی از زنده‌ترین و واضح‌ترین رویاها، سرزمین شیر و عسل بود که «عشرتگاه» نامیده می‌شد. برای رسیدن به آنجا باید ابتدا سه مایل پودینگ برنج را می‌خوردید تا راهتان باز می‌شد اما ارزشش را داشت، زیرا با رسیدن به عشرتگاه خود را در سرزمینی می‌دیدید که در رودخانه‌هایش شراب قرمز روان بود، غاز بریان بالای سرتان پرواز می‌کرد درختان پنکیک می‌دادند و به جای باران پای و شیرینی‌های داغ از آسمان می‌بارید در این دنیا کشاورز و کارگر و کشیش، همگی برابر بودند. در عشرتگاه یا همان سرزمین فراوانی افراد هیچگاه با هم بحث نمی‌کردند در عوض مهمانی می‌گرفتند میرقصیدند می‌نوشیدند و با هم می‌خوابیدند.»

درباره نویسنده کتاب آرمان شهری برای واقع گراها و چگونه به آن برسیم

روتگر برگمن، تاریخ‌نگار و نویسنده‌ی هلندی است، که چهار کتاب را با موضوعات تاریخ، فلسفه و اقتصاد را به‌رشته‌ی تحریر درآورده‌است. گاردین او را «پسر شگفت‌انگیز هلندی ایده‌های نو» معرفی می‌کند و تد او را «یکی از مهم‌ترین اندیش‌مندان جوان اروپایی» می‌داند. سخنرانی او در تِد، با عنوان فقر فقدان شخصیت نیست، فقدان پول نقد است، به‌عنوان یکی از ده سخنرانی برتر سال ۲۰۱۷ انتخاب شده‌است.