کتاب «شاهزادهی پاپ اندی وارهول» به زبانهای فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، ایتالیایی و چینی ترجمه و در بیش از 100 کشور جهان تجدید چاپ شده است. موسسهی فایدن پرس ناشر کتاب است که میتوان گفت این انتشارات همواره توجه ویژهای به هنر و تاریخ آن داشته و همیشه در چاپ کتابهایی از بیوگرافی هنرمندان بزرگ فعال بوده که مورد استقبال گرم هنردوستان سراسر دنیا قرار گرفته است. شاهزاده پاپ اندی وارهول نیز از قاعده فوق مستثنی نیست و این کتاب پس از انتشار، با تحسین روزنامهها و مجلات هنری روبهرو شد که همگی آنها مخاطبان خود را به مطالعهی کتاب تشویق کردند.
کتاب «شاهزادهی پاپ اندی وارهول» به زبانهای فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، ایتالیایی و چینی ترجمه و در بیش از 100 کشور جهان تجدید چاپ شده است. موسسهی فایدن پرس ناشر کتاب است که میتوان گفت این انتشارات همواره توجه ویژهای به هنر و تاریخ آن داشته و همیشه در چاپ کتابهایی از بیوگرافی هنرمندان بزرگ فعال بوده که مورد استقبال گرم هنردوستان سراسر دنیا قرار گرفته است. شاهزاده پاپ اندی وارهول نیز از قاعده فوق مستثنی نیست و این کتاب پس از انتشار، با تحسین روزنامهها و مجلات هنری روبهرو شد که همگی آنها مخاطبان خود را به مطالعهی کتاب تشویق کردند. جوزرف د کنتر که نویسندهی شاهزادهی پاپ اندی وارهول است، در کتاب خود به بازگویی سرگذشت اندی وارهول پرداخته و تلاش کرده است تا تاثیر اندی وارهول بر هنر مدرن را بررسی کند. اندی وارهول، بنیانگذار هنر پاپ، یکی از نمادهای مهم فرهنگ آمریکا است که شهرت او در سرتاسر دنیا، حداقل میان قشر نخبه و هنرمند قابل انکار نیست. وارهول نقاش، کارگردان، مجسمهساز و گرافیست بود و از آثار بزرگ وی میتوان به نقاشیهایش از افراد سرشناسی همچون مائو، محمدعلی کلی، شاه ایران و مریلین مونرو اشاره کرد. اما مهمترین اثر بهجامانده از وارهول، شخصیت و هویت او بوده که د کنتر سعی کرده است در این کتاب به بررسی هویت وارهول و سفر پرفراز و نشیب وی در مسیر شهرت و ثروت بپردازد. در مجموع شاید بتوان گفت که کتاب شاهزادهی پاپ اندی وارهول بهترین مقدمه بر زندگی شخصی و هنری جناب وارهول است.
نظر خوانندگان در سراسر دنیا درباره کتاب «شاهزادهی پاپ اندی وارهول» چیست؟
روزنامهی تلگراف در توصیف کتاب آن را «مختصر اما مفید» خطاب کرده است که به خاطر وجود تصاویر متعدد و نوع طراحی کتاب، میتوان از آن به عنوان یک «کتاب مرجع» استفاده کرد. «مطالب کتاب کوتاه اما خیلی آموزنده هستن. تازه توش کلی عکسهای باحال از کارای هنری وارهول هست»؛ یکی از خوانندگان کتاب، لوک کدی، اینگونه دربارهی آن نظر داده است. نظر مجلهی گرازیا نیز در نوع خود جالب بوده که گفته است: «هرکسی که عاشق هنر و تاریخشه، این کتاب رو حتما بخونه!» و به هنردوستان توصیه کرده است تا این کتاب را به کلکسیون خود بیفزایند و از مطالعهی آن غافل نشوند. «کتاب عالیه و شیوه طراحی و چیدمانش رو خیلی دوست دارم. هرجا میرم این کتاب رو با خودم میبرم!» نظر جودی در مورد شاهزادهی پاپ اندی وارهول است.
جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند
شاید برایتان جالب باشد که بدانید لقب شاهزادهی پاپ از کجا آمده است. در قسمتی از کتاب میخوانیم: «این افکار عمومی بود که لقب شاهزادهی پاپ را به اندی وارهول داد». در واقع وارهول هیچگاه این لقب را برای خودش انتخاب نکرده بود. از طرفی در این کتاب به یکی از اتفاقات مهم زندگی وارهول یعنی ترور او اشاره میشود: «وارهول بعد از سوقصد به جانش در سال 1968، تصمیم گرفت تا در دههی هفتاد میلادی، یک نقاش اجتماعی باشد». در واقع مهمترین و مشهورترین آثار بهجامانده از شاهزادهی پاپ نیز متعلق به همین دوران است. نقاشیهای مختلف از خانوادههای سلطنتی و رهبران سیاسی سرتاسر دنیا تنها نمونهای از کارهای او در این سالها است. «وارهول در هنر و سبک زندگی خود، آینهای در مقابل ما قرار داد تا انعکاس جهانی را که خودمان ساختهایم، در آن ببینیم.» درواقع ما با آثار هنرمندان بزرگی همچون وارهول میتوانیم تصاویر واقعی از جامعهی خودمان را ببینیم و دریابیم که فرهنگ مصرفگرایی ما را به کجا کشانده است.
درباره نویسنده
جوزف د کنتر، نویسندهی کتاب شاهزادهی پاپ اندی وارهول، دانشآموختهی رشتهی تاریخ هنر از دانشگاه ایندیانای آمریکا است. او بیش از 30 سال در موزههای هنری گوشه کنار دنیا تجربهی مدیریت داشته و به خوبی با مفهوم هنر و تاریخ آن آشنا است. د کنتر با وجود مطالعات و تجارب فراوانی که در زمینه هنر داشته؛ یکی از طرفداران پروپاقرص وارهول است. او در طی 10 سال اخیر، حول محور وارهول و هنرش فعالیتهای بسیاری کرده است که از میان آنها میتوان به برپایی گالریهای هنری از عکسهای وارهول، نوشتن کتابهای گوناگون دربارهی هنر او و همچنین نقد و بررسی آثار مختلف وی اشاره کرد. از دیگر کتابهای جوزف د کنتر در این زمینه میتوان به «ماشین تصویر: وارهول و عکاسی» و «اندی وارهول: دههی آخر زندگی» اشاره کرد.