سووشون رمانی تاریخی-سیاسی و نخستین رمان نوشته شده توسط سیمین دانشور است که در سال ۱۳۴۸ منتشر شد. این کتاب پرفروش تاکنون به 17 زبان ترجمه شده است. نام کتاب سووشون برگرفته از نام شخصیت اصلی داستان (سیاوش) است و البته به مراسم سیاووشان یا سووشون اشاره دارد که پیش از اسلام در سوگ سیاوش برگزار میشده است. با اقتباس از این رمان، در سالهای 1379 و 1380 نمایشهایی در شهر تهران به اجرا درآمد. این کتاب را انتشارات خوارزمی منتشر کرده و در اختیار خوانندگان قرار داده است.
سووشون رمانی تاریخی-سیاسی و نخستین رمان نوشته شده توسط سیمین دانشور است که در سال ۱۳۴۸ منتشر شد. این کتاب پرفروش تاکنون به 17 زبان ترجمه شده است. نام کتاب سووشون برگرفته از نام شخصیت اصلی داستان (سیاوش) است و البته به مراسم سیاووشان یا سووشون اشاره دارد که پیش از اسلام در سوگ سیاوش برگزار میشده است. با اقتباس از این رمان، در سالهای 1379 و 1380 نمایشهایی در شهر تهران به اجرا درآمد. این کتاب را انتشارات خوارزمی منتشر کرده و در اختیار خوانندگان قرار داده است.
داستان سووشون سالهای پایانی جنگ جهانی دوم در زمان اشغال ایران از سوی انگلیسیها و فضای اجتماعی آن دوران را به تصویر میکشد. این اثر یکی از محبوبترین رمانهای فارسی است، متنی روان و گیرا دارد و به کار بردن برخی واژههای عامیانهی شیرازی نیز بر جذابیت آن افزوده است. زری یکی از شخصیتهای اصلی داستان است که برای یافتن هویت فردی خود و همچنین یک زندگی خانوادگی سنتی تلاش میکند. این رمان یکی از بهترین آثار جهت درک محدودیتهای اجتماعی آن دوران و درک تاریخ معاصر است.
سارا در سایت «گودریدز» نوشته است: «سووشون داستان ترسهاست. ترسهایی که لابهلای زندگی چرخ میزنند تا عذابمان بدهد. زری و یوسف برای من ماندگار شدند و فضای کتاب آنقدر شفاف و نزدیک است که آرزو میکنی ایکاش شیراز بودی، حتی شیراز روزهای جنگ، شیراز دهۀ 20 . فقط میتوانم بگویم حتما یکبار هم که شده سووشون را بخوانید تا فقط نمونهای از ادبیات ایران و قدرتِ قلم نویسندههای بزرگِ معاصر این کشور را ببینید.»
امین نیز چنین نوشته است: «آدم از یک رمان چه میخواهد؟ شخصیتپردازی قوی که نامها را برای همیشه در ذهن ماندگار کنند و کمی یادگیری تاریخ از دریچه ادبیات و همراه کردن آدم با جریان داستان. و سیمین دانشور بهخوبی از عهدهی آن برآمده است. اثری که بهراحتی قابلیت خوانده شدن به زبانهای دیگر و اثرگذار بودن را دارد. فضایی که کتاب در دوران استعمار در سایۀ خفقان اجتماعی ترسیم میکند، هم ملموس است و هم تاثربرانگیز. بهراحتی میتوان با خطمشی نویسنده و بسیاری چپگرایان آن دوران همراه شد.»
در ادامه برشهای زیبایی از متن کتاب سووشون را میخوانیم: «آن دوره که مردم به شراباَ طهورا دسترسی پیدا میکردند و میخوردند و حافظ میشدند گذشت. حالا باید شراباَ باروت قورت بدهند. آن وقتها که مردم لب جوی آب مینشستند و گذر عمر را میدیدند و دلِیدلِی میکردند و از تمام نعمتهای دنیا، یک گلعذار بسشان بود گذشت. راستی، اسم نعرهایی که آدم از ته دل بر میآورد چه بود؟ کلمهای بود که به این جور فریاد میخورد... باید لغتی باشد که معنای سوراخ کردن بدهد. یعنی آدم اگر نتواند در برابر سیل و صاعقه و سیلیِ زندگی آنجور فریاد را بزند، دلش سوراخ میشود.»
«یوسف گفت: حرف اساسی من این بود که بهشان گفتم به این آسانی که شما خیال میکنید نیست. گفتم مارکسیسم یا حتی سوسیالیسم شیوۀ فکریِ مشکلی است که تعلیم و تربیت دقیق میخواهد. گفتم تطبیق آن با زندگی و روحیه و روش اجتماعی ما، مستلزم پختگی و وسعت نظر و فداکاری بیحدوحصری است. گفتم میترسم نمایشی با بازیگران ناشی روی صحنه بیاورید، چند صباحی، به علت وجود بازیگران تازه و حرفهای تازهترشان، عدهی زیادی را به خود جلب کنید، اما زود غالب تماشاگران و بازیگران را ناامید و خسته و دلزده و واخورده کنید. من گفتم روشندلی لازم است تا بتوان با روشنفکری و بیدخالت غیر، برای مردم این مملکت کاری کرد...»
سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی در سال 1300 در شیراز متولد شد. او سومین فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت (مدیر هنرستان دخترانه و نقاش) بود. سیمین در سال ۱۳۲۸ با مدرک دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد و در شهریور ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در رشتهی زیباییشناسی تحصیل کرد. نامههایی که بین این او و همسرش جلال، در این مدت رد و بدل شد، بعدها در کتابی به نام «نامههای سیمین دانشور و جلال آلاحمد» از سوی انتشارات نیلوفر منتشر شد. در مدت تحصیل در آمریکا دو داستان کوتاه به زبان انگلیسی نوشت که در نشریهی دانشگاه استنفورد چاپ شد. دانشور نخستین زن ایرانی بود که به صورت حرفهای در زبان فارسی داستان نوشت. دانشور، همراهِ همسرش جلال آلاحمد، عضو کانون نویسندگان ایران بود و در نخستین انتخابات (فروردین ۱۳۴۷) به عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. برخی از آثار او عبارتاند از: «مجموعه داستان کوتاه انتخاب»، «جزیره سرگردانی»، «غروب جلال» و «سهگانۀ سیمین». کتابهای بسیاری نیز توسط وی ترجمه شده و به چاپ رسیدهاند.
برای مشاهده موارد مرتبط میتوانید به دستهبندی خرید رمان مراجعه کنید.