کتاب انسان موجودی یکروزه و قصههای دیگر از رواندرمانی (Creatures of a Day: and Other Tales of Psychotherapy) نوشتۀ اروین یالوم، نویسنده و روانپزشک، برای نخستینبار در سال 2015 منتشر شد. نازی اکبری نیز پس از دریافت اجازۀ کتبی از یالوم، انسان موجودی یکروزه را به فارسی برگرداند. این کتاب توسط نشر ققنوس در سال 1395 به طبع رسیده است. یالوم انسان موجودی یکروزه را در هشتادوچهار سالگیاش نوشت و نام آن را نیز از کتاب تأملات مارکوس اورلیوس برگرفت. این کتاب در زمرۀ کتابهای روانشناسی و رواندرمانی جای دارد.
انسان موجودی یکروزه در ده فصل نگاشته شده است: درمان معیوب؛ خلوص؛ آرابِسک؛ مولی، متشکرم؛ مرا اسیر مکن؛ ملاحظۀ بچههاتو بکن؛ افسوس گذشتهها را باید رها کرد؛ برو گم شو دنبال مرض کشندۀ خودت باش: تجلیل از الی؛ سه بار گریستن؛ و انسان موجودی یکروزه. هر فصل از کتاب داستانی است واقعی، برگرفته از تجربیات بیماران یالوم که هرکدام از آنها با مسائلی چون مرگ، از دست دادن، معنای زندگی و مواردی از این قبیل دست به گریباناند. تمرکز یالوم در طرح این داستانها و چالشها بر چگونگی کنارآمدن با زندگی و چگونه معنادار زیستن است. او درواقع میکوشد برای هر پرسش و مسئلهای پاسخی بیابد یا راهحلی ارائه کند. شاید بهتر باشد بگوییم که این کتاب هم مبارزۀ بیماران یالوم است در برابر زندگی، و هم مبارزۀ خود اوست برای یافتن معنای زندگی. نازی اکبری در مقدمۀ کتاب مینویسد: «یالوم در این اثر سعی دارد به خوانندگان بیاموزد که حتی در مقابله با وحشت از مرگ نیز میتوان با ایجاد رابطهای یاریدهنده به افراد کمک کرد تا دنیای درونی خود را از اغتشاش، ابهام، درد و رنج رهایی بخشند.»
مارکوس اورلیوس در تأملات نوشته است: «ما موجودات یکروزهایم، چه به یاد آورنده چه به یاد سپرده، به یکسان. همه زودگذرند ـ خواه یاد و خواه آنچه به یاد سپرده میشود. زمان جاری است آنگه که همهچیز را به دست فراموشی سپردهای؛ و زندگی در جریان است آنگه که همگان تو را به فراموشی میسپرند. به خاطر داشته باش، دیری نمیپاید که هیچکس خواهی بود، و هیچکجا.»
با یالوم همراه میشویم برای یافتن ابزاری که زندگی را قابل تحملتر و شادابتر کند؛ بهخاطر این مخلوق یکروزه و مبارزهاش در راه یافتن معنای زیستن... !
Steven Pinker دربارۀ کتاب معتقد است که انتشار آن، خود دلیلی برای جشن گرفتن است.
نیویورک تایمز کار یالوم را تمرین شگفتانگیزی در قصهگویی میداند.
Publisher Weekly دربارۀ کتاب چنین بیان داشته که یالوم، رماننویس و روانپزشک، ده داستان از مراجعان خود ارائه میدهد و جنبههای مختلف رواندرمانی را نشان میدهد؛ بهویژه درسهای امیدوارکنندهای دربارۀ پیری و مرگ به ما میآموزد.
آبراهام ورگس، نویسنده، نیز دربارۀ انسان موجودی یکروزه گفته: «بینشهای تلخ و زیبا از یک درمانگر عاقل که دربارۀ حرفۀ خود حرف میزند. درمانگری که به عنوان یک نویسنده او را تحسین میکنم.»
در بخشی از کتاب میخوانیم: «... چندین نامۀ اول را خواندم، بسیار مؤدبانه و جذاب نوشته شده بودند. اگرچه پروفسور مولر احترام خاصی برای پل قائل بود، وی را برای شیفتگیاش در رقص با کلمات ملامت کرده بود. در اولین نامهاش نوشته بود: "آقای اَندروز، مشاهده میکنم که شما عاشق لغات هستید. از رقص با کلمات لذت میبرید. اما لغات تنها مشتی یادداشتاند. این ایدهها هستند که آهنگی دلنشین را شکل میدهند. این ایدهها هستند که ساختار زندگی ما را تعیین میکنند."»
اروین دیوید یالوم (Irvin D. Yalom) نویسنده، روانپزشک، استاد روانپزشکی دانشگاه استنفورد و پدر رواندرمانی هستیگرا، متولد 1931 در امریکاست. او به عنوان رواندرمانگر اگزیستانسیالیسم شناخته میشود و کتابهای داستانی و غیرداستانی مهمی در زمینۀ روانشناسی منتشر کرده است.
از جمله آثار مهم یالوم عبارتند از: «وقتی نیچه گریست»، «رواندرمانی گروهی»، «مامان و معنی زندگی»، «دروغگویی روی مبل»، «هر روز یک قدم نزدیکتر»، «خلقشدگان یک روز» و «موهبت رواندرمانگری»