آری به زندگی

کتاب «آری به زندگی» نوشته‌ی ویکتور فرانکل است که در ایران توسط چندین ناشر و مترجم وارد بازار کتاب ایران شده است. کتاب «آری به زندگی» که گونه‌ای خودزندگی‌نامه‌ محسوب می‌شود به اتفاقات سال 1946 زندگی نویسنده، که به‌تازگی از اردوگاه کار اجباری رهایی یافته بود اشاره دارد. این کتاب برای کسانی که به هنر زندگی و مکتب معنادرمانی علاقه دارند مناسب است.
کتاب «آری به زندگی» اثری از ویکتور فرانکل است که در دوران سختی از تاریخ، کوشید تا دریچه‌ای نو به روی بشریت بگشاید و به معنای زندگی و معنادرمانی بپردازد. فرانکل باور داشت هیچکس نباید زندگی فردی دیگر و حتی خود را بی‌معنا بداند و خود یا دیگران را شایسته حق زندگی نداند. فرانکل این افکار را زمانی مطرح می‌کرد که افراد را به دلیل معلولیت یا نژادشان از بین می‌بردند. فرانکل با توجه به مشاهدات خود در اردوگاه‌ها به نتایج شگفت‌آوری رسید؛ زیرا با زندانیانی مواجه بود که با وجود قدرت بدنی دچار ضعف می‌شدند اما زندانیانی را هم می‌دید که بدون قدرت جسمانی، مقاومت می‌کردند و همین او را به فکر فرو برد. سرانجام نیز همین اندیشیدن‌ها بود که به تدریج او را متوجه نکات مهمی در روان آدمی کرد.
نظر خوانندگان سراسر دنیا، درباره‌ی کتاب «آری به زندگی» چیست؟
واشنگتن پست درباره این کتاب می‌نویسد: «ایده‌های فرانکل در حال حاضر هم توجه برانگیزند.»
جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند
«تنها راه معنا بخشیدن به زندگی، از طریق اعمال‌مان نیست، تا‌آن‌جایی‌که بتوانیم سؤالات بخصوص زندگی را بامسئولیت پاسخگو باشیم - می‌توانیم نه تنها به عنوان عاملی فعال بلکه به عنوان انسان‌های عاشق با عشق ورزیدن به زیبایی، بزرگی و خوبی به خواست‌های وجودی جامه‌ی عمل بپوشانیم. بجای این‌که بکوشم برای‌تان با استفاده از عبارات عادی توضیح دهم که چرا و چگونه تجربه‌ی زیبایی می‌تواند به زندگی معنا دهد به بیان آزمایش فکری زیر بسنده می‌کنم: تصور کنید که در یک سالن کنسرت نشسته‌اید و در حال گوش کردن به سمفونی مورد علاقه‌تان هستید و صدای قطعات محبوب‌تان در گوش‌تان طنین افکنده است. به حدی تحت تأثیر موسیقی قرار گرفته‌اید که لرز به وجودتان می‌افتد.حالا تصور کنید که ممکن است یک نفر (امکانی که از نظر روان‌شناسی بسیار بعید است) در همین لحظه از شما بپرسد آیا زندگی‌تان معنایی دارد؟ معتقدم که با من هم‌عقیده هستید که در این مورد بگویید که فقط می‌توانید یک پاسخ به او بدهید و آن این است: «آن‌قدر این قطعات زیبا بود که ارزشش را داشت فقط برای همین یک لحظه زندگی کنم.» افرادی که نه هنر، بلکه طبیعت را تجربه کرده‌اند نیز ممکن است پاسخ مشابهی داشته باشند، همچنین افرادی که چنین حسی را نسبت به انسان دیگری تجربه کرده‌اند. همه‌ی ما تجربه کرده‌ایم که در حضور شخصی خاص چنین احساسی بر ما چیره شود و آن را تقریباً بدین شکل تفسیر می‌کنیم: حقیقت وجود این شخص در جهان به تنهایی باعث ایجاد دنیا و معنادار شدن زندگی‌ست.»
درباره نویسنده
ویکتور فرانکل، روان‌پزشک مشهور و برجسته‌ی اتریشی در سال 1905 در وین متولد شد. او که پایه‌گذار مکتب معنادرمانی است، در طول زندگی مکاتبات و تبادل‌ نظرهای قابل‌توجهی با فروید و دیگر روانشناسان زمانه‌ی خود داشت. او با وجود وضعیتی دردناک در اردوگاه‌های کار اجباری، هیچ‌گاه از پرداختن به دغدغه‌های روانشناسانه‌اش غافل نشد و نظریه‌ی معنادرمانی را تدوین کرد و توانست گام بلندی در زمینه‌ی روان‌شناسی بردارد.