کودک 44

 این کتاب در سال 2008 نامزد جایزه­ی بوکر، نامزد جایزه‌ی کاستا و برنده‌ی جایزه‌ی خنجر فولادی یان فلمینگ شد. تاکنون با رکورد فروش بیش از یک و نیم میلیون جلد در لیست کتاب‌های پرفروش انگلیس قرار گرفته و به بیش از 31 زبان مختلف دنیا ترجمه شده است. همچنین فیلمی مهیج و موفق با همین نام به کارگردانی «ریدلی اسکات» در سال 2015، با اقتباس از این کتاب ساخته شد.

در عصر حکومت شوروی جنایات بسیار زیادی رخ داد که این حکومت با تلاش برای سرپوش گذاشتن بر روی آن­ها، سعی داشت هیچ‌کدام را نپذیرد. یکی از همین اتفاقات مخوف، جنایتی وحشتناک بود که مربوط به قتلی زنجیره­ای می­شد که در آن بیش از 50 کودک به قتل رسیدند. پیگیری­های والدین این کودکان راه به جایی نداشت و همیشه به در بسته می­خورد تا این­که مأمور سابق امنیتی شوروی که «لئو دمیدوف» نام دارد ناخواسته درگیر این پرونده می­شود و از این جرم و جنایات­های بی­پایان پرده بر می­دارد.

این کتاب شعار حکومت شوروی، «جنایتی وجود ندارد»، را به تصویر می­کشد و همچنین سیستم آموزش و پرورش، دستگاه‌های پلیس مخفی و یتیم‌خانه‌ها این دوران خفقان را نشان دهد. داستان این کتاب با تکیه بر پرونده‌ی «آندری چیکاتیلو» که در دهه‌های هفتاد و هشتاد مسئول قتل‌های زنجیره‌ای کودکان بسیاری شناخته شد، نوشته شده است. این کتاب با ترجمه­ی نادر قبله­ای، توسط «انتشارات مروارید» به چاپ رسیده است.

نظر خوانندگان در سراسر دنیا درباره کتاب کودک ۴۴ چیست؟

در ادامه نظر بعضی از خوانندگان را که در سایت آمازون ثبت شده است، با هم می­خوانیم. یکی از خوانندگان کتاب با اشاره به زندگی شخصی خویش نوشته است: «من اولین بار فیلم کودک ۴۴ را دیدم و پس از آن با علاقه به سراغ کتابش آمدم. بسیار خوشحالم که این کار را کردم. داستان عالی و شخصیت­پردازی­ها بی­نظیر است. یک کتاب که نمایشگر واقعیت­های تاریخی است. من از داستان­های تاریخی لذت می­برم، زیرا چیزهای جدیدی یاد می­گیرم. من قبل از مرگ استالین متولد شدم و در دوران جنگ سرد بزرگ شدم، دوران بسیار ترسناکی که در کودکی به­خوبی به خاطر دارم. اکثر دانش آموزان تاریخ از روزهای وحشتناک اتحاد جماهیر شوروی استالین اطلاع دارند-اما برای درک واقعی وحشت، به کتابی نیاز است که داستانی از شخصیت­های واقعی نشان دهد که در آن زمان­ها واقعاً چگونه بودند. کودک ۴۴ کتابی است که این کار را به­خوبی انجام می‌دهد.»

 یکی دیگر از مخاطبین با اشاره به طرح غیرقابل ­پیش­بینی داستان نوشته است: «اسمیت برای یک خواننده باهوش می­نویسد و اگرچه سرنخ­‌هایی در سرتاسر داده می‌­شود، اما طرح داستان به هیچ‌وجه قابل پیش­بینی نیست. خوانندگان به­‌طرز وحشیانه‌­ا‌ی از شرایط زندگی در رژیم استالین آگاه می‌­شوند و دوست­داران تاریخ با تمایل به کسب اطلاعات بیش­تر در مورد تاریخ روسیه این کتاب را یک روزه به پایان می‌رسانند زیرا کتاب بسیار جذابی است.» خواننده­‌ی دیگری نیز کتاب را باورپذیر و دوست­‌داشتنی معرفی می­‌کند و آن را به علاقه­‌مندان به کتاب­‌های تاریخی پیشنهاد می‌دهد.

جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند

داستان «کودک 44» این‌گونه آغاز می­گردد: «از آن­جا که ماریا تصمیم گرفته بود بمیرد، گربه­اش باید از خودش دفاع می­کرد. او پیش از این، تا جایی که مسئولیت نگهداری یک حیوان خانگی به او اجازه می­داد، از آن گربه نگهداری کرده بود. موش­های صحرایی و خانگی پیش از این­ها در تله‌های اهالی روستا به دام افتاده و خورده شده بودند. تمام حیوانات اهلی کمی پس از آن ناپدید شدند. همه به جز یکی، این گربه، که همدم ماریا بود و ماریا او را پنهان کرده بود. چرا آن گربه را نکشته بود؟ برای زندگی به چیزی نیاز داشت؛ چیزی که از آن محافظت کند و دوستش بدارد- چیزی که به خاطرش زنده بماند. قول داده بود تا روزی که می­تواند برای خودش خوراکی تهیه کند، به او هم غذا بدهد.»

در قسمتی از کتاب می­خوانیم: «سه مأموری که دستور داده بود دنبالش بیایند، به خودشان زحمت ندادند کت‌هایشان را دربیاورند. افسر ارشدشان از آن‌ها خواسته بود در برف‌ها بدون ژاکت بدوند، درحالی‌که حتی به خود زحمت نداده بود بدن مرده‌ی پسر همکارشان را بررسی کند. مرگ یک پسربچه، همچون واقعه‌ای ناچیز، نادیده گرفته شده بود. مردان، به خاطر اطاعت کورکورانه از مردی که قدرتش به پایان رسیده بود، کسی که هیچ علاقه‌ای به همراهی‌اش نداشتند، قطعاً نمی‌خواستند سینه‌پهلو کنند. با این حال لئو هنوز افسر ارشدشان بود، دست‌کم در این لحظه؛ و پس از رد و بدل شدن نگاه‌ها با واسیلی، هر سه به‌کندی در پیروی از فرمان حرکت کردند، و مردی را که تا حالا چند صد متر از آن‌ها جلوتر بود، دنبال کردند.»

در قسمت دیگری از کتاب، روزهای سخت و قحطی در روسیه به تصویر کشیده می­شود: «اوکسانا، پیچیده در پتویی پشمی، نشسته بود و خیره به زمین نگاه می­کرد. کاملا ساکت بود و انرژی­اش را حفظ می­کرد، گویی به روش‌های زنده ماندن خانواده­اش فکر می‌کند، افکاری که هر لحظه از بیداری و رویاهای عبوسش را اشغال کرده. یکی از معدود کسانی بود که هنوز تسلیم نشده بود. هرگز تسلیم نمی­شد. نه تا وقتی که پسرانش همراهش بودند. ولی اراده به تنهایی کافی نبود، باید دقت می­کرد: تلاشی اشتباه می‌توانست به معنی خستگی باشد و خستگی به معنای مرگ مطلق بود. چند ماه پیش نیکلای ایوانوویچ، یکی از همسایه‌­ها و دوستانش، نومیدانه به انبار غله­‌ی دولتی هجوم برده بود. او هرگز بازنگشت. صبح روز بعد اوکسانا و همسر نیکلای به دنبالش رفته بودند. جنازه­‌اش را کنار جاده پیدا کردند که دَمَر افتاده بود.»

درباره نویسنده کتاب کودک 44

تام راب اسمیت (Tom Rob Smith)، نویسنده­‌ی انگلیسی، در سال 1979 در لندن متولد شد. او در ابتدا در دانشگاه کمبریج موفق به اخذ مدرک در رشته­ی شعر و ادبیات انگلیسی شد و پس از آن به ایتالیا رفت و در رشته‌­ی نویسندگی خلاق به تحصیل پرداخت.

 او به مدت 4 سال به‌عنوان خبرنگار در BBC فعالیت کرده است. او علاوه ‌بر رمان‌نویسی در فیلم‌نامه‌‌نویسی و نمایش‌نامه‌نویسی هم تجربه دارد. از دیگر آثار این نویسنده می­‌توان به «مأمور 6»، «گزارش محرمانه» و «مزرعه» اشاره کرد.