کتاب «کلیات تاریخ و تمدن هخامنشی»، نوشته «مهرداد نوری مجیری» اولینبار در سال ۱۴۰۰ منتشر شده است. نشر ندای تاریخ این کتاب را منتشر کرده است.
در پشت جلد کتاب میخوانیم: «هخامنشیان نام خود را از هخامنش سرسلسله دودمان خود گرفتند، این سلسله از سال ۵۵۰ پیش از میلاد با روی کار آمدن کورش بزرگ تبدیل به یک شاهنشاهی شد و در سال ۳۳۰ پیش از میلاد توسط اسکندر مقدونی از پای درآمد. شاهنشاهی هخامنشی یکی از تأثیرگذارترین حکومتهای دوران باستان بود که در فرهنگ و هنر و تمدن به اوج قله شکوفایی دست یافت.
هخامنشیان به دنبال تکاپو و خردمندی کورش دوم توانمندیهایشان رشد و نمو یافت و برای نخستین بار بنیانهای نخستین شاهنشاهی در جهان شکل گرفت و سیطره قدرت آن سرزمینهای اساطیری و تمدنساز میان رودان (بینالنهرین) و سرزمین اسرارآمیز اهرام مصر را در نوردید و بر کوه المپ طنینانداز شد. هخامنشیان در مدتی کوتاه توانستند بخشهایی از یونان و بابل را زیر سلطه خود درآورند و جغرافیای سیاسی خود را توسعه دهند. جامعۀ فرهنگی این قوم در حقیقت مجموعهای از فرهنگهای جوامع مردمی شاهنشاهی بود، از این رو با وجود این پراکندگی و تنوع، برخی مواقع تشخیص مجموعه فرهنگ جوامع مختص پارسی دشوار است.»
بخشی از کتاب را میآوریم تا با فضا و زبان کتاب بیشتر آشنا شوید: «مهمترین عامل جداکننده زاگرس جنوبی فارس با نواحی دیگر آن، آبوهوای متفاوت است. بارش باران در این ناحیه بهشدت نسبت به نواحی شمالیتر زاگرس کمتر است. این موضوع به نوع ریخت و شکل زمین و وضعیت آن بستگی دارد و بر قرارگاههای انسانی آن تاثیرگذار بوده است. علاوه بر این که مقدار باران در این مناطق بیان شده که کم میشود نوع بارش نیز بهصورت پراکنده و نامنظم و اندک است هرچند که در همین مدتزمان کم، بارش به حدی شدید است که در بسیاری از موارد آب جاری میگردد. همچنین بارشها نه در طول فصول یک سال و نه در طی توالی سالها شکل منظمی ندارند در نتیجه این وضعیت عمده نواحی ساحلی که دارای بندرگاههای طبیعی است غیر قابلکشت است و تنها در این میان شهرهای بندرعباس و بوشهر دو استثناء عمده به شمار میروند.»
مهرداد نوری مجیری، نویسنده و پژهشگر ایرانی، متولد سال ۱۳۵۱ است. وی در گرایش تاریخ قبل از اسلام تخصص دارد. از کتابهای دیگر وی میتوان به «کتابشناسی ماد باستان»، «کرنولوژی در تاریخ ایران باستان» و «زن در عصر صفوی» اشاره کرد.