برتراند راسل

برتراند راسل (1970-1872) فیلسوف، منطق‌دان، ریاضی‌دان، مورخ، جامعه‌شناس، نویسنده، فعال سیاسی و برنده‌ی جایزه‌ی ادبی نوبل (1950) در ترللچ مونموت‌شر ولز به دنیا آمد. او در دوران نوجوانی تنها بود و اغلب به خودکشی فکر می‌کرد. راسل در زندگینامه‌ی خودنوشتش خاطر نشان کرده که علاقه‌ی شدید او به طبیعت و کتاب و بعدها ریاضیات بوده که او را از ناامیدی رهایی بخشیده است. او در خانه و زیر نظر آموزگاران خصوصی تعلیم دید. راسل پانزده سال داشت که زمان قابل توجهی را صرف تفکر در مورد اعتبار عقاید مذهبی مسیحی کرد که به نظر او قانع ‌کننده نبود و به این نتیجه رسید که اراده‌ی آزاد وجود ندارد و دو سال بعد به این نتیجه رسید که زندگی پس از مرگ وجود ندارد. راسل در کالج ترینیتی، کمبریج، بورسیه‌ی تحصیلی برای خواندن تریپوس ریاضی گرفت و تحصیلات خود را در آن‌جا در سال 1890 آغاز کرد. در سال 1910 نیز به عنوان استاد دانشگاه کمبریج در کالج ترینیتی، یعنی جایی که تحصیل کرده بود، مشغول به کار شد. «قدرت»، «در ستایش فراغت و چند مقاله دیگر»، «تاثیر علم بر اجتماع»، «مسائل فلسفه»، «تحلیل ذهن» و «اصول نوسازی جامعه» از آثار او هستند.