گی دو موپاسان (1893-1850) نویسندهی فرانسوی در تورویل-سور-ارک زاده شد. زمانی که موپاسان یازده ساله و برادرش هروه پنج ساله بود، مادرش که زنی مستقل بود، برای جدایی قانونی از شوهرش که نسبت به او رفتاری خشن داشت اقدام کرد. با غیبت پدر، مادر موپاسان به تأثیرگذارترین چهره در زندگی پسر جوان تبدیل شد. او زنی استثنایی بود و به ادبیات کلاسیک، به ویژه شکسپیر بسیار علاقه داشت. او تا سیزده سالگی در کنار مادرش در ویلا د ورگویس، به خوبی زندگی میکرد، جایی که بین دریا و حومه شهر مجلل، به ماهیگیری و فعالیتهای بیرون از خانهی علاقهی زیادی داشت. در سیزده سالگی، مادرش بعداً دو پسرش را در یک مدرسه خصوصی شبانهروزی، برای مطالعات کلاسیک نامنویسی کرد. او در سال 1867، هنگامی که وارد دبیرستان شد، به اصرار مادرش با گوستاو فلوبر در کرواسه آشنا شد. گوستاو فلوبر او را تحت حمایت خود گرفت. در خانه فلوبر، او با امیل زولا و ایوان تورگنیف رماننویس روسی و همچنین بسیاری از طرفداران مکاتب رئالیستی و طبیعتگرا آشنا شد. او اوقات فراغت خود را به نوشتن رمان و داستان کوتاه اختصاص داد. «در یکی از شبهای بهار»، «دل ما» و «پییر و ژان» از آثار او هستند.