از دیار مهتاب

در سال 2016 از روایت جذاب «از دیار مهتاب» فیلمی نیز ساخته شده است، راوی این رمان زندگی مادربزرگش را روایت می‌کند، مادربزرگی که دیر و بدون عشق ازدواج کرده و رابطه‌‌ی سردی با همسرش را تاب می‌آورد. او به ناگاه در دام عشقی عمیق و تپنده به کهنه‌سربازی از جنگ آمده می‌افتد، عشقی که رازآلوده و غمبار در دفتر یادداشت شخصی او نوشته می‌شود. این رمان در عین سادگی، پیچیدگی‌های روایی جذابی برای خوانندگان دارد.

جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند

در رمانی که ملینا آگوس نوشته است، فضایی نوستالژیک و خاطره‌انگیز از دل سختی‌های گذشته و درآمیختن آن با عشق به خوبی قابل مشاهده است: «مادربزرگ در پاییز ۱۹۵۰ با کهنه‌سرباز آشنا شد. اولین‌بار بود که از کالیاری به شبه جزیره می‌آمد. چهل سالی از عمرش می‌گذشت و اجاقش هنوز کور بود، چون به خاطر سنگ کلیه همیشه در اولین ماههای بارداری بچه‌اش می‌افتاد. برای همین، با پالتو گشاد و کفش‌های ساق بلند بنددار و چمدانی که شوهر جنگ زده‌اش به روستایشان آورده بود، او را راهی چشمه آب گرم کردند تا مداوا شود.»

یادآوردن گذشته، آن هنگام که مزه‌ی عشق را لمس کرده و از پس آن عمری را گذرانده، پیر شدن و حال در برابر مرگ، حیرانی پایان عمر را نظاره کردن، بخشی دل‌انگیز از رمان «از دیار مهتاب» است: «مادربزرگ وقتی فهمید پیر شده، به من گفت از مردن می‌ترسد. نه از خود مرگ، که انگار مثل خواب یا سفر است، بلکه چون می‌دانست خدا را رنجانده، چون موهبت‌های خیلی زیادی در دنیا به او داده و او احساس خوشبختی نکرده بود، و برای همین خدا می‌توانست از سر تقصیرش بگذرد. اما قبل از رفتن به جهنم، باید سر این موضوع با خدا حرف می‌زد، آن‌وقت برایش می‌گفت که اگر آدمی با ویژگی خاصی بیافریند، دیگر نمی‌تواند از او انتظار داشته باشد مثل دیگران با او رفتار کند. با همه‌ی توان، خودش را متقاعد می‌کرد که این زندگی بهترین زندگی ممکن است، نه آن زندگی هیجان‌انگیزی که اشتیاق و آرزویش را داشت.»

درباره نویسنده کتاب از دیار مهتاب

ملینا آگوس اهل ساردینیای ایتالیاست، او در 1959 به دنیا آمده و رمان‌های بسیاری را به سنت رمان‌نویسان خوب ایتالیا به ادبیات داستانی این کشور اضافه کرده است. او را از پیشروان ادبیات ساردینا می‌دانند. ملینا آگوس به تدریس زبان و تاریخ می‌پردازد و از او می‌توان به غیر از «از دیار مهتاب» که معروف‌ترین اثرش بوده و جایزه استرگا که مهم‌ترین جایزه ادبی ایتالیا است را برده، به رمان «درد سنگ» که به فارسی ترجمه شده است اشاره کرد.