یادداشت های روزانه آدمکش احساساتی

یادداشت­های روزانه­ی آدمکش احساساتی رمانی است که به روانِ پیچیده­ی یک قاتل می­پردازد و مضامین عشق، اخلاق و رستگاری را بررسی می­کند. این کتاب در قالب یک دفتر خاطرات نگاشته­شده است و به خوانندگان این اجازه را می­دهد تا وارد ذهن قهرمان داستان شوند و افکار و احساسات درونی او را تجربه کنند. راوی داستان، شخصیتی جذاب است؛ زیرا هم قاتل ماهری است و هم در درون، قلبی احساساتی دارد. او در شغل خود حرفه­ای است، اما روح حساس او اخلاق حرفه­ای را زیر سوال می­برد. او یک دفتر خاطرات دارد که که در آن تجربیات، افکار و احساسات خود را می­نویسد که به خواننده بینشی منحصربه­فرد از شخصیت او می­دهد.

 داستان در ایتالیا رُخ می­گذرد، اما به بررسی گذشته­ی راوی، از جمله دوران کودکی او در شیلی و مبارزات چریکی او می­پردازد. این تجربیات جهان­بینی او را شکل داده و سبب آشفتگی درونی او شده است. این کتاب اثری است با مضامین عاشقانه، پلیسی و درون­نگری که برای خواننده کششی به همراه خواهد داشت و او را درگیر خود خواهد کرد و سرانجام با پایانی غافلگیرکننده و رضایت­بخش همراه خواهد بود؛ زیرا راوی باید انتخاب دشواری را برگزیند که سرنوشت او را تعیین می­کند.

نظر خوانندگان در سراسر دنیا، درباره کتاب «یادداشت­های روزانه­ی آدمکش احساساتی» چیست؟

دن، کاربری در سایت آمازون با تمجید از کتاب معتقد است که «این کتاب، کتابی شایسته­­ی توجه است و خواندنش برای من جالب بوده است. این کتاب کوچک برای من یک نقطه­ی عطف شخصیست؛ چراکه اولین کتابیست که به زبان اسپانیایی خوانده­ام! این رمان شامل خاطرات یک قاتل عاطفی است که برایم خواندنی، دلپذیر و سرگرم­کننده بوده است».

 کاربری دیگر نیز با مقایسه آقای سپولودا با سایر نویسندگان معتقد است که: «لوئیس سپولودا، این نویسنده­ی شیلیایی، مثل برخی دیگر از نویسندگان تنها صفحات را پُر از کلمه نمی­کند؛ بلکه داستان‌های خوبی را می­نویسد و قادر است تا با کلمات کم، حرف­های زیادی بزند. کتاب­های این نویسنده را به­شدت توصیه می­کنم».

کاربری دیگر نیز نوشته است: «من به سبک نوشتن او وابسته شدم: گاهی خنده­دار، گاهی شاعرانه و دلپذیر مثل یک کیک شیرین و همچنین ساده همچون یک لباس تابستانی سفید یا زاویه­های جادویی مکان­ها در سرتاسر آمریکای جنوبی. چشم­انتظار ساختن فیلمی بر اساس این داستان خواهم بود».

جملاتی که شاید انگیزه خواندن کتاب باشند

راوی در صفحات آغازین کتاب اینگونه شروع به صحبت با خواننده می­کند: «روز را بد شروع کردم و گرچه خرافاتی نیستم، باز گمان می­کنم در چنین روزهایی بهترین کار این است که آدم از کسی سفارش قبول نکند. حتا اگر پاداشش رقمی با شش تا صفر در سمت راستش باشد و از مالیات هم خلاص. روز را بد شروع کردم و دیر؛ چون ساعت شش و نیم به فرودگاه مادرید که رسیدم هوا حسابی گرم بود و در مسیر فرودگاه تا هتل هم مجبور شدم یاوه­های راننده تاکسی­ای را مزمزه کنم درباره­ی جام یوفا. هوس کرده بودم لوله­ی یک کالیبر چهل‌وپنج به پس گردنش نشانه بروم بلکه دهنش را ببندد. ولی ابزار کار همراهم نداشتم. وانگهی یک حرفه­ای هیچ وقت رفتار یک بیشعور را به هیچ جایش نمی­گیرد؛ حتا اگر آن نفهم راننده تاکسی باشد». در جایی دیگر از کتاب درباره کنترل احساسات به‌ویژه برای یک آدمکش! می­خوانیم: «احساسات ما همیشه با ما همراه هستند، اما ما می­توانیم یاد بگیریم که چگونه با آن­ها کنار بیاییم و آن­ها را به بهترین نحو کنترل کنیم. آدمکش احساساتی کسی است که بهترین نحوه­ی کنترل احساسات خود را پیدا کرده است و می­تواند در نتیجه، با دیگران به بهترین نحو مرتبط شود».

درباره نویسنده کتاب یادداشت­های روزانه­ی آدمکش احساساتی

لوئیس سپولودا (Luis Sepúlveda)، نویسنده­ی اهل شیلی است که علاوه بر نویسندگی رمان و داستان کوتاه، در زمینه­ی ادبیات کودک نیز قلم زده است. او تجربه­ی روزنامه­نگاری، فیلم­نامه­نویسی و کارگردانی را نیز در کارنامه­ی خود به­همراه دارد. او پس از چاپ رمان «پیرمردی که داستان­های عاشقانه می­خواند» در سال ۱۹۸۸در سطح جهانی مشهور و شناخته شده شد.

 از دیگر آثار او می­توان به کتاب­های «وحشت، زندگی، مرگ و دیگر توهمات»، «کشف رفاقت گربه یونانی و موش مکزیکی» و «جوجه مرغ دریایی و گربه­ای که به او پرواز کردن آموخت» اشاره کرد. سپولودا سرانجام در سال ۲۰۲۰ به­دلیل ابتلا به ویروس کرونا فوت کرد.