جستجوی شما نتیجه‌ای نداشت.

نامه‏ به‏ کودکی‏ که‏ هرگز زاده ‏نشد

قیمت:
120,000 تومان
مشخصات کتاب نامه‏ به‏ کودکی‏ که‏ هرگز زاده ‏نشد
کشور مبدا
تعداد صفحات
120 صفحه
شابک
9789645250971
سال خلق اثر
1975
قطع
رقعی
جلد
نرم
نوبت چاپ
6
این کتاب در یک نگاه

کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد با نام انگلیسی  Letter To A Child Never Born، در سال 1975 به زبان ایتالیایی منتشر شد. نامه به کودکی که هرگز زاده نشد یکی از شناخته‌شده‌‌ترین آثار فالاچی است که بیش از چهار میلیون نسخه از آن در سرتاسر جهان به فروش رفته است. این کتاب متن نامه‌ای است که یک زن جوان خطاب به جنینی نوشته که در شکم دارد.


بیشتر بخوانید

دیگر ناشران کتاب «نامه‏ به‏ کودکی‏ که‏ هرگز زاده ‏نشد»

خلاصه کتاب نامه‏ به‏ کودکی‏ که‏ هرگز زاده ‏نشد

 راوی از مشکلات دنیا برای فرزندش می‌گوید و در عین حال عشق مادری را هم به تصویر می‌کشد. در بخش‌هایی از کتاب نیز نگارنده عقاید خودش را از زبان مادر بیان کرده است. خواننده می‌تواند همه احساسات و عواطف بشر از جمله ناامیدی، خشم، عشق، مهربانی و ترس را از جملات این کتاب دریافت و درک کند. فالاچی مخاطبان کتاب از جمله زنان را به فکر فرو می‌برد و آن‌ها را وادار می‌کند که در ذهن خود به سوال‌های بنیادی در مورد انسان و زندگی بیندیشند. در پایان هم پاسخی به این سوالات داده نمی‌شود؛ درواقع مادر باردار از جنینی که در شکم دارد می‌خواهد که به این پرسش‌ها پاسخ بدهد.

درباره ترجمه کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

  • این کتاب به بسیاری از زبان‌های دنیا ترجمه شده و در ایران، بیش از 10 ترجمۀ مختلف از آن وجود دارد.
  • ترجمه‌های «زویا گوهرین» از نشر «نگاه» و «یغما گلرویی» از نشر «دارینوش» از جمله ترجمه‌های مشهور این اثر هستند.

امتیاز کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد در گودریدز

  • تعداد نظرات: 1378
  • تعداد امتیازدهی: 19203
  • میانگین امتیاز: 3.97

نقل‌قول‌های کوتاه و جذاب از کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

  • آن روزی که حوا سیب را از درخت چید، چیزی به اسم گناه متولد نشد، بلکه فضیلتی پرشکوه به اسم نافرمانی زاده شد.
  • زندگی نیازی به من یا تو ندارد. تو مُرده‌ای. ممکن است من هم در حال مرگ باشم. اما مسئله این نیست. برای اینکه زندگی هرگز نمی‌میرد.
  • با وجود این حتی زمانی‌که احساس بدبختی می‌کنم، باز هم فکر می‌کنم که از به‌دنیا آمدنم پشیمان نیستم؛ زیرا، هیچ‌چیز بدتر از عدم نیست.
  • یک زن فقط با احترام گذاشتن به خود می‌تواند احترام دیگران را به دست آورد. اگر خودش را باور داشته باشد، دیگران هم او را باور خواهند کرد.
  • ن نخواسته بودم به دنیا بیایم، مادر. هیچ‌کس نمی‌خواهد. در نیستی، اختیاری نیست. انتخابی نیست. فقط نیستی است.
  • باید می‌جنگیدی و پیروز می‌شدی. خیلی زود تسلیم شدی. تو برای زندگی ساخته نشده بودی. چطور با دو داستان و چند هشدار ترسیدی و جا زدی؟
  • کشیش تو را متعلق به خدا، دوستم تو را متعلق به مادر و دیگران تو را دارایی کشور می‌پندارند.
  • حتی زمانی که به‌واسطه ناکامی‌ها و رنج‌هایم گریه می‌کنم، اطمینان دارم رنج‌کشیدن بهتر از نیستی است.

نظر خوانندگان درباره کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد چیست؟

مریم طالبی -نقدنویس- این کتاب را چیزی فراتر از گفت‌وگوی یک مادر با فرزندش می‌داند و معتقد است که خواننده با مطالعه این کتاب به فلسفه هستی پی خواهد برد:

«حالا که خواندن کتاب را تمام کردم، آرزو می‌کنم کاش در 19 سالگی و در روزهایی که به دنبال فلسفه زندگی بودم، با این کتاب آشنا شده بودم. البته که هرگز خواندن آن دیر نمی‌شود؛ چراکه پر است از عباراتی که در ناامیدی تسلی‌تان می‌دهد. در روزهای رنج، هم‌دردتان می‌شود. در روزگار خوشی تعادل برقرار می‌کند و البته اگر جایی قرار بود پای‌تان بلغزد، وجدان‌تان را بیدار می‌کند.»

سارا بوریایی -مترجم- انتقاد از فالاچی برای حمایت از سقط جنین را وارد نمی‌داند و در دفاع و تایید او نوشته است:

«این اثر را می‌توان اثری فمینستی نامید و به‌راحتی آن را از متون فمینیستی دهه هفتاد میلادی به حساب آورد. فالاچی این اثر را زمانی منتشر کرد که جنبش فمنیست هنوز معنا داشت، نه مانند امروز که متأسفانه انگار تنها در متهم کردن جنس مرد خلاصه می‌شود و اگر هم مجالی بود به توانمندسازی زنان می‌پردازد. در هر صورت این کتاب نه جزوه‌ است و نه طرفدار یا مخالف سقط جنین. اوریانا فالاچی در قسمتی از کتاب این سوال را مطرح می‌کند که آیا ما اجازه داریم بانی ورود یک کودک به این دنیای مملو از درد و رنج باشیم؟ آیا هیچ کودکی هست که خود تقاضای آمدن به این دنیا را داشته باشد؟ در حقیقت، این کتاب از مسائل پیچیده سخن به میان می‌آورد و از طرح سوالات دشوار باکی ندارد.»

جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند

در بخشی از کتاب راوی خبر بارداری‌اش را به پدر فرزندش می‌دهد که از قضا همسر او نیست. واکنش مرد دل راوی را به درد می‌آورد و حس هم‌ذات‌پنداری را در خواننده بیدار می‌کند:

«امشب، با پدرت حرف زدم. به او گفتم که تو این‌جایى. این را با تلفن به او گفتم چون که او از این‌جا بسیار دور است، از آنچه که او گفت دستگیرم شد که خبر خوشى به او نداده‌ام. ابتدا سکوت عمیقى پیش آمد، درست مثل این‌که تماس قطع شده باشد.»

در بخش دیگری از کتاب حس خوشحالی مادر از بارداری به شکل هنرمندانه‌ای به تصویر کشیده شده است:

«آن شب حس کردم تو هستى! قطره‌اى زندگى که از نیستى رها شده باشد. روى تختخواب دراز کشیده بودم، چشم‌هایم در تاریکى باز بود، و ناگهان، در این تاریکى، روشنى یقینى درخشیدن گرفت، آرى، تو آن‌جا بودى. تو وجود داشتى. درست مثل این بود که تیرى میان سینه‌ام نشسته باشد. دلم از تپیدن باز ایستاد.»

اما احساس خوشحالی بلافاصله جای خود را به ترس می‌دهد؛ ترس او از به دنیا آوردن یک انسان:

«قلبم دوباره با صدایى خفیف تپیدن از سر گرفت و آوارى از گیجى و سرگشتگى بر سرم فرو ریخت، احساس کردم در گردابى فرو مى‌روم که در آن جز بى‌اعتمادى و دهشت چیزى نیست. اکنون نیز ترسى مرا در خود گرفته که آثارش بر چهره‌ام، بر مویم و بر ذهنم هویداست. ترسى که خودم را در آن گم مى‌کنم. سعى کن بفهمى، این ترس، ترس از دیگران نیست. من از دیگران باکى ندارم. ترس از رنج کشیدن نیست. من از درد نمى‌ترسم. ترس من از ترس توست، ترس از تصادفى که تو را از نیستى بیرون کشید و در بطن من نهاد. من هرگز براى پذیرایى از تو آماده نبوده‌ام، حتى اگر بیش از این دیده به ‌راهت دوخته باشم.»

راوی تردید و دودلی‌اش را به تلاش مادرش برای سقط کردن او نسبت می‌دهد:

«مادرم مرا نمى‌خواست. آغاز وجود من با اشتباه همراه بود، در یک لحظه تفریح و بى‌خبرى. و براى این‌که من به دنیا بیایم هر شب دارویى را در آب مى‌ریخت، سپس با گریه آن را مى‌نوشید. و نوشیدن دارو همچنان ادامه داشت تا شبى که در بطنش تکان خوردم و لگدى به او زدم تا بگویم که مرا از میان نبرد. داشت لیوان دوا را به لب‌هایش نزدیک مى‌ساخت. در دم لیوان را پس کشید و محتوى آن را بر زمین ریخت. چند ماه بعد، فاتحانه در برابر خورشید غلت مى‌زدم. این‌که کارى خوب بود یا بد نمى‌دانم. وقتى که خوشبختم خیال مى‌کنم کار خوبى بود و زمانى که بدبختم فکر مى‌کنم کار بدى بود.»

دربارۀ نویسنده کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

اوریانا فالاچی نویسنده، مصاحبه‌گر و روزنامه‌نگار شهیر ایتالیایی، در سال 1929 در شهر فلورانس متولد شد. او در خلال جنگ جهانی دوم به عنوان یک چریک ضدفاشیسم فعالیت می‌کرد. او یک خبرنگار بین‌المللی بود که نوشته‌هایش در برترین نشریات اروپایی منتشر می‌شد. فالاچی شهرت خود را مدیون مصاحبه‌هایی است که با رهبران سیاسی جهان از جمله یاسر عرفات، ایندیرا گاندی، ملک حسین، هنری کیسینجر و معمر قذافی انجام داده است.

اوریانا فالاچی موفق به دریافت جوایز بین‌المللی زیادی شد که از جمله مهم‌ترین این افتخارات، می‌توان به مدال طلای تلاش فرهنگی برلوسکونی و جایزه آنی تیلور مرکز مطالعات فرهنگ عامه نیویورک اشاره کرد. او یک بار هم کاندیدای دریافت نوبل ادبیات شد. از دیگر آثار فالاچی می‌توان «زندگی، جنگ و دیگر هیچ»، «جنس ضعیف»، «اگر خورشید بمیرد»، «یک مرد» را نام برد.

نکات جالب دربارۀ کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

  • این اثر یک کتاب غیرداستانیِ تماما به سبک «مونولوگ» یا «گفتگوی درونی» است.
  • نامه به کودکی که هرگز زاده نشد یکی از جنجالی‌ترین آثار فالاچی است که تاکنون میلیون‌ها نسخه از آن در سراسر دنیا به فروش رفته است.

اقتباس‌ها از کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

  • فیلم کوتاه «رستگاری» با کارگردانی «کیارش پویان» و تهیه‌کنندگیِ «یوسف سلیمی نمین» با الهام از کتاب حاضر ساخته و پرداخته شده است.

خرید کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد

اگر اولین باری است که از بوک‌لند خرید می‌کنید، می‌توانید کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد را با 25 درصد تخفیف تهیه کنید. برای آشنایی با شیوه خرید آنلاین کتاب می‌توانید راهنمای خرید را مطالعه کنید.

اگر به ادبیات داستانی علاقه‌مندید، به صفحه خرید رمان هم سری بزنید.

دیدگاه‌های کاربران درباره‌ی کتاب «نامه‏ به‏ کودکی‏ که‏ هرگز زاده ‏نشد»
0 دیدگاه
0
(0 رای)
امتیاز شما به این کتاب:
دیدگاه خود را بنویسید:
ثبت دیدگاه
کتاب‌های پیشنهادی کتاب‌های پیشنهادی
عضویت در خبرنامه‌ی بوک‌لند
برای اطلاع از تخفیف‌ها، فروش‌های ویژه و پیشنهادها، در خبرنامه‌ی ما عضو شوید.