زبور مانوی

کتاب «زبور مانوی» نوشته‌ی سی.آرسی آلبری را ابوالقاسم اسماعیل‌پور به فارسی برگردانده و انتشارات هیرمند آن را منتشر کرده است. سی.آر.سی آلبری در کتاب «زبور مانوی» به مجموعه‌ی دعاهای منظوم پرداخته است. این کتاب برای کسانی که به ادبیات دینی و کلاسیک ایران علاقه دارند مناسب است.
در این کتاب بخش‌های از پارتی و همچنین فارسی میانه و سغدی ترجمه شده است. زبو مانوی دربردارنده‌ی دعاهایی است خطاب به پدر عظمت و خدایان خلقت سوم که امور جهان را برعهده دارند، و دارای بخش‌هایی است و در هر بخش عبارات مشخصی وجود دارد که در طول متن تکرار می‌شوند. چنان‌که در متن سغدی آمده است، سرودهای موجود در زبور از مانی پیام‌آور آیین مانوی است.
جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند
«شهریار روشنی را بشناختم
که درخت زندگی است
ظلمت را دریافتم
که درخت مرگ است
هرکه خرد بمن آموخت
تاج گل بر سرم نهاد
وگر کسی مرا بسوی مقدسان رهنمون گشت
به روشنان نیز رهنمون خواهم شد
خورشید روشن و ماه نو برازندگی از تنه تناور درخت زندگی دارند
مرغان سحرخیز بر شاخسارش به شادی نغمه سرایی کنند، کبوتر و طاوس سخن ها سرایند.
دختران زیبا، آواز برآورند، و همگی درخت ماندگار را می ستایند و ثنا می‌گویند.»