هیچ ملاقاتی تصادفی نیست

«هیچ ملاقاتی تصادفی نیست» داستان سفر مهیج صوفی جوان و دوست همراهش است که ذهنی پریشان دارد. سفری که بدون هیچ‌گونه برنامه‌ی قبلی، امکانات، پول و سرپناهی صورت می‌گیرد و هفت روز به طول می‌انجامد. در پایان، زمانی که هر دو به جایی بازگشتند که همه‌چیز از آنجا شروع شده بود، دیگر هیچ‌کدام مثل سابق نبودند. در کتاب «هیچ ملاقاتی تصادفی» نیست همچنین اشاراتی به شمس و مولانا شده و تعدادی از نامه‌های مولانا به شمس هم در کتاب آورده شده است.

نظر خوانندگان در سراسر دنیا درباره‌ کتاب هیچ ملاقاتی تصادفی نیست چیست؟

دکتر زینب دمیرچی: «کتاب‌های هاکان مگنوچ را به‌عنوان نسخه برای بیمارانم تجویز می‌کنم.»

«هاکان مگنوچ شخصیتی دارد که به‌خوبی معرف کارش است. صبور، نرم و بردبار. هاکان هر تکنیکی را که به کار می‌برد، درونی کرده و کامل پردازش می‌کند. من فکر می‌کنم این باعث می‌شود هاکان حتی بیشتر خاص و ممتاز باشد.» این نظر دکترِ روان‌شناس، اسرا عزمچی، در مورد کتاب‌های مگنوچ و شخصیتش بود.

«مولانا، شمس، گاهی اوقات ناظم حکمت... شاید اولین بار نبود که کلمات آن‌ها را می‌خواندم اما داستان‌هایی که در موردشان عنوان شده بود، بسیار لذت‌بخش بودند. زبان کتاب روان و صمیمی بود. من همه کتاب‌های او را خوانده‌ام اما این یکی متفاوت بود. بله همه به دنبال خود هستند، اما اینکه خود را با همراهی یک همسفر پیدا کنید، دشوار است. به نظر من این کتاب در واقع ازدواج را نیز توصیف می‌کند. یکی از کتاب‌هایی بود که هنگام خواندن از تفکر درباره‌ی آن لذت می‌بردم و با خودم می‌گفتم: احساس می‌کنم بعضی چیزها دیگر برای من یکسان نخواهد بود.» جملات بالا، نظر یکی دیگر از خوانندگان و مخاطبان کتاب «هیچ اتفاقی تصادفی نیست» است.

جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند

حتما پیش از این به جملاتی برخورده‌اید که با خواندنش حس و تجربه‌ی مشابهی را در مورد خود یافته‌اید و به نوعی با آن همذات‌پنداری کرده‌اید. برخی جملات هاکان مگنوچ از این دست‌اند: «زیاد فکر کردن شعله‌ی عمل کردن را خاموش می‌کند. ذهن پر از دام است. مدام سکندری می‌زند. نمی‌خواهد راه برود، رشد کند، یاد بگیرد و به‌سختی بیفتد. ترجیح می‌دهد جایی را که به آن عادت دارد به همان شکل حفظ کند. برای همین خیلی از فرصت‌ها از بین می‌رود. خیلی از آزمون‌ها و خیلی از معجزه‌ها.»
در جای دیگری از کتاب، نویسنده از پذیرش درد گفته است: «اگر بپذیریم درد بخشی از زندگی است و زندگی کردن را انتخاب کنیم، درد می‌آید و بعد از مدتی می‌گذرد. اما ما هرچقدر تلاش کنیم از درد فرار کنیم، گذشتن درد را دشوار می‌کنیم.» و در جای دیگری از کار موردعلاقه: «انسان چگونه می‌تواند مطمئن شود کاری را که دوست دارد انجام می‌دهد؟ اگر کارش را بدون هیچ پاداشی انجام می‌دهد، در واقع در حال انجام دادن کار مورد علاقه‌اش است.»

درباره نویسنده کتاب هیچ ملاقاتی تصادفی نیست

 سه کتاب «هیچ ملاقاتی تصادفی نیست»، «من نی هستم»، «دلت که پاک باشد داستانت پایان خوشی خواهد داشت» به قلم هاکان مگنوچ نگاشته شده و هر سه در ایران توسط خانم فائزه علی‌پور ترجمه شده‌اند. هاکان متولد شهر بورسا در ترکیه است. آشنایی او با نِی از 15 سالگی، مقدمات ورود به دنیای عرفان و صوفی‌گری را برایش فراهم ساخت؛ به طوری که کمی بعد زبان عثمانی آموخت و در دیار شمس تبریزی دوره‌ی صوفی‌گری را گذراند.

او اکنون استاد و رئیس آکادمی صوفی در دانشگاه آمریکایی گیرنه است و به نقل از بنیان‌گذار این دانشگاه، وی یکی از پیشگامان فلسفه‌ی صوفیه در قرن 21 محسوب می‌شود. هاکان مگنوچ در داخل و خارج از کشورش سمینارهای بسیاری برگزار کرده و خود را دل میلیون‌ها نفر جای داده است. کتاب‌های او که به چندین زبان ترجمه شده‌اند، مورد استقبال فراوانی قرار گرفته‌اند. همچنین ویدئوهای نی‌نوازی او طرفداران زیادی در شبکه‌های اجتماعی دارد.