در انتظار یک زندگی طبیعی

در انتظار یک زندگی طبیعی دربارۀ «ادی» است که با مادرش، مومرز، در کاراوانی کهنه و رنگ ‌و رو رفته نزدیک راه‌آهن زندگی می‌کند. درواقع ابتدای داستان دووایت، ناپدری ادی، او و مومرز، همسر سابقش، را به آن کاراوان می‌برد و این موضوع مومرز را عصبانی می‌کند. این کاراوان خانه‌ای کوچک، بدون چرخ و ثابت است و ادی، برعکس مادرش، با زندگی در آن کنار می‌آید. ادی، به گفتۀ خودش، از چیزهای کوچک خوشش می‌آید، اما مومرز رویکردی چون او ندارد. او نمی‌تواند مانند ادی مهربان باشد، امیدش را از دست ندهد و فوراً به همه‌چیز عادت کند.

در پشت جلد کتاب آمده است: «ادی در انتظار یک زندگی طبیعی است، اما شیوۀ زندگی مادرش "همه یا هیچ" است. یک روز جشن و غذای فراوان و روز دیگر قابلمه‌های خالی و تنهایی برای ادی. "همه یا هیچ" هرگز به زندگی طبیعی نمی‌رسد، ولی ادی امیدش را برای رسیدن به آرزویش از دست نمی‌دهد. [...] لسلی کانر در حومۀ شنِکتدی از ایالت نیویورک بزرگ شد. او اغلب سر راهش به شهر، از پلِ فریمَن عبور می‌کرد. این کتاب الهام‌گرفته از زندگی مردم عادی است که به دور از زرق و برق زندگی مدرن، در آن منطقه زندگی کرده‌اند. لسلی این داستان را نامه‌ای عاشقانه به شهر شنکتدی می‌پندارد.»

نظر خوانندگان سراسر دنیا دربارۀ کتاب در انتظار یک زندگی طبیعی چیست؟

ـ دربارۀ قهرمانی با ذوق و روحیه که الهام‌بخش است و درس استقامت و امید می‌دهد. درجه‌یک. (Kirkus Reviews)

ـ داستانی حول محور از دست دادن، دل‌شکستگی، رهاشدن و شروع‌های جدید. (School Library Journal)

ـ این کتاب متقاعد می‌کند که انسان‌های خوب و امکانات لذت‌بخش در همه‌جا وجود دارند، حتی در بدترین شرایط. (KLIATT)

ـ لسلی کانر در این داستان تکان‌دهنده به موضوع غفلت از کودک باصداقت و مهربانی می‌پردازد به نام ادی. شخصیت‌هایی که مانند ادی خوش‌بین‌اند، نادر هستند. خوانندگان به او علاقه‌مند خواهند شد. (Publisher Weekly)

ـ ... لسلی کانر شخصیت‌های منحصربه‌فرد خود را در یک داستان زیبا قرار می‌دهد و به ما یادآوری می‌کند حتی یک عمل کوچک مهربانانه می‌تواند از همۀ ما یک قهرمان بسازد. به شما توصیه می‌کنم این داستان فوق‌العاده را بخوانید. دختر ده‌ساله‌ام هم مثل من آن را دوست داشت. شما ناامید نخواهید شد. (از مخاطبان سایت آمازون)

جملاتی از کتاب که شاید انگیزۀ خواندن باشند

در اواخر کتاب «سولا»، یکی از شخصیت‌های داستان، مقداری پول برای «ادی» کنار گذاشته و نامه‌ای هم برای او نوشته است که اکنون آن را با هم می‌خوانیم: «عسلک عزیزم، حالا که دارم می‌روم، برای چند چیز افسوس می‌خورم، مطمئنم که خودم را سرزنش می‌کنم چرا از تو نخواستم برایم فلوت بزنی. همیشه فکر می‌کردم بالاخره روزی ادی اشمیتز توی مینی‌سوپر یک برنامۀ فلوت اجرا می‌کند. بعد، یک‌دفعه دیگر فلوتی در کار نبود. می‌دانم که دلیل خوبی وجود دارد. این پول برای گرفتن یک ساز جدید گران‌قیمت کافی نیست، اما شاید بتوانی یک دست دومش را پیدا کنی، یا شاید هم چیز دیگری که به برآورده‌شدن آرزوهایت کمک کند. خودت تصمیم بگیر. و آخر اینکه عسلکم، اگر درمورد تو و زندگی‌ات اشتباهی کردم، متأسفم. این قضیۀ قهرمانی با هیچ دستورالعملی جور درنمی‌آید. ما فقط از روی غریزه عمل می‌کنیم. خوشحالم که یکی از قهرمان‌های تو بودم و خوشحالم که تو هم اینجا بودی و یکی از قهرمان‌های من بودی. عسلک، باز هم از پل‌ها عبور کن و از پشت درها سرک بکش. دنیا خیلی خیلی بزرگ است. با عشق. سولا.»

دربارۀ نویسندۀ کتاب در انتظار یک زندگی طبیعی

لسلی کانر، متولد 1959، اهل امریکا، نویسندۀ کتاب‌های کودک و نوجوان است. لسلی در خانه‌ای کوچک در حومۀ شهر کلیولند به دنیا آمد. زمانی که پایۀ چهارم را می‌گذراند، به همراه خانواده‌اش به شهر شنکتدی در نیویورک نقل مکان کرد. پدرش در کارخانۀ تولید کاغذ فعالیت داشت. کانر، به گفتۀ خودش، در ابتدا از بُعد تصویرگری کتاب‌های کودک به این ژانر علاقه‌مند شد و پس از گذشت مدتی، به نویسندگی روی آورد.

 لسلی کانر اکنون به همراه همسرش در مناطق جنگلی ایالت کنتیکات زندگی می‌کند. از آثار لسلی کانر، علاوه‌بر کتاب در انتظار یک زندگی طبیعی، می‌توان به کتاب‌هایی چون حقیقت از زبان میسون باتل، پسر آفتاب و همه به افتخار پری کوک برخیزید اشاره کرد.