«عاشقانههای م-ع. سپانلو» شامل مجموعهای از آثار محمدعلی سپانلو است که به کوشش غزل مصدق در قالب یک کتاب گردآوری شده است. این کتاب را «انتشارات هیرمند» منتشر کرده است.
«عاشقانههای م-ع. سپانلو» شامل مجموعهای از آثار محمدعلی سپانلو است که به کوشش غزل مصدق در قالب یک کتاب گردآوری شده است. این کتاب را «انتشارات هیرمند» منتشر کرده است.
جملاتی از کتاب که شاید انگیزه خواندن باشند
در قسمتی از کتاب میخوانیم: «در این نوشته شعرهای م-ع. سپانلو به چهار دستهی فرضی تقسیم شده است که کمابیش، چهار دهه از فعالیت شعری عاشقانهی او را در بر میگیرد. در دستهی اول و شعرهای اولیه، مثل برخورد اولیهی انسان با پدیدهی عشق، سپانلو در شعرهایش از کلماتی استفاده میکند که در شعرهای بعدیاش آنها را یکجا کنار میگذارد. در دورهی اول و در کتاب آه..بیابان، شاعر جوان عشق خود را نهتنها تاریخی و اساطیری، که مقدَس و مقدِس میداند. شعر «برای میلاد تو»، برای میلاد معشوقی نوشته شده که فقط زیبا و دلدار نیست، تنها سروکارش با جسم و حتی عاطفه هم نیست، بلکه چنان بزرگ و ارجمند است که عظمتش با کلمهی روح بیان میشود. او روح بزرگ رگبار است، روح مهمان بهار است که از شفق طالع میشود، روح شاعر در پی آن روح بزرگ از تن شاعر جدا میشود و بال میگیرد. پس شعر برای میلاد جسم معبود نیست، بلکه برای میلاد روح معبودیست که عظمتش مسلماً از خود معبود فراتر است.»
در قسمت دیگری از کتاب شعری آمده و به توضیح دربارهی آن پرداخته شده است:
«تو در صفوف تار کجاوهها
سوی گذشته میرفتی
آن سان که یک ترن میرفت
آن سان که ایستگاهها
اطلال بود و ربع و دمن بود.
در اینجا شاعر در کلام خود اشارهای به اینکه عاشق بازمانده از ترن یا کجاوه در چه حال بود و آیا گریه میکرد یا نه، نمیکند، اما اشاره به ترکیب ربع و اطلال و دمن، ناخودآگاه ذهن خواننده را میبرد به شعر امیر معزی که این کلمات از آن تضمینشده: ای ساربان منزل مکن جز در دیار یار من/ تا یک زمان زاری کنم بر ربع و اطلال و دمن. بنابراین بدون اینکه در این شعر گفته شده باشد که عاشق مشغول زاری از پی معشوق است، تصویری که در ذهن خواننده نقش میبندد تصویر گریانیست.»
درباره نویسنده
محمدعلی سپانلو، مشهور به شاعر تهران، روزنامهنگار، منتقد ادبی و مترجم ایرانی بود. او دانشآموختهی دانشکدهی حقوق دانشگاه تهران و از نخستین اعضای کانون نویسندگان ایران بود. محمدعلی سپانلو (متولد1319-تهران)، پس از انتشار اولین کتاب شعر خود به نام «آه...بیابان»، در سال 1342، به شاعری تمام وقت و حرفهای مبدل شد. اما همزمان، در زمینه¬های نقد و پژوهش ادبی و ترجمهی داستان و شعر، به خصوص از زبان فرانسه به فارسی، به فعالیت پرداخت. تا اینجا نزدیک به هفتاد عنوان کتاب از او به چاپ رسیده است. از کتابهای دیگر سپانلو میتوان به «نبض وطنم را میگیرم»، «تبعید در وطن» و «قایقسواری در تهران» نام برد.