این کتاب در یک نگاه
به عقیدهی بسیاری، پدرو پارامو بهترین رمان مکزیکی سدهی بیستم است و برخی نیز آن را از بهترین رمانهای قرن بیستم میدانند. وقایع داستان در دوزخی اساطیری و زمینی میگذرد، با مردگانی که به سبب خطاهای گذشتهشان پیوسته در تلاطمند. پدروپارامو، که با رئالیسم جادویی قرابتهای انکارناپذیریی دارد، کلاف در هم بافتهای است از تنهایی، جبرگرایی و اسطوره.