جورجو آگامین

جورجو آگامبن (1942) نویسنده و فیلسوف ایتالیایی در شهر رم زاده شده است. او در دانشگاه رم تحصیل کرد، و در سال 1965 پایان نامه‌ای منتشر نشده در مورد اندیشه سیاسی سیمون ویل نوشت. آگامبن در سال‌های 1966 و 1968 در سمینارهای مارتین هایدگر (درباره هراکلیتوس و هگل) شرکت کرد و در دهه 1970، او عمدتاً روی زبان‌شناسی، شعر و موضوعات فرهنگ قرون وسطی کار کرد. در این دوره بود که آگامبن شروع به تشریح دغدغه‌های اصلی خود کرد. او در سال‌های 1974-1975، به دلیل حسن نیت فرانسیس یتس، که از طریق ایتالو کالوینو با او آشنا شد، در مؤسسه واربورگ، دانشگاه لندن، عضو شد. آگامبن با شاعرانی مانند جورجیو کاپرونی و خوزه برگامین و رمان‌نویس ایتالیایی، السا مورانته، نزدیک بود، و دوست و همکار روشنفکر برجسته‌ای مانند پیر پائولو پازولینی (که در انجیل به روایت سنت متی او نقش فیلیپ را ایفا کرد) بود. نوشته‌های اخیر او همچنین مفاهیم میشل فوکو را توضیح می‌دهد. «وسایل بی‌هدف» از مشهورترین آثار اوست.