ایرج پزشکزاد (1400-1306) نویسنده، دیپلمات، مترجم و طنزپرداز در تهران متولد شد. پدرش پزشک بود و مادرش از خانوادهای بزرگ و معتبر بود. پزشکزاد پس از طی دوران تحصیل در ایران و فرانسه در رشتهی حقوق فارغالتحصیل شد و پنج سال در ایران به قضاوت در دادگستری مشغول بود. او پس از دوران کار در دادگستری، در وزارت امور خارجهی ایران به کار مشغول شد و آخرین سِمَتش مدیرکلی روابط فرهنگی بود. او که کار نویسندگی را بسیار دوست میداشت در اوایل دههی ۱۳۳۰ با نوشتن داستانهای کوتاه برای مجلات و ترجمهی آثار ولتر، مولیر و چندین رمان تاریخی تواناییهای بالایی از خودش نشان داد. پزشکزاد که از دیپلماتهای ایرانی بود، همزمان با کار در وزارت امور خارجه، در مجلهی فردوسی نویسنده ستون طنز آسمون ریسمون بود و مهمترین اثری که در کار طنز خلق کرد، کتاب «دایی جان ناپلئون» بود. «ادب مرد به ز دولت اوست تحریر شد»، «انترناسیونال بچهپرروها»، «شهر فرنگ از همه رنگ»، «خانوادهی نیکاختر»، «طنز فاخر سعدی»، «حافظ ناشنیدهپند»، «مروری در انقلاب مشروطیت ایران» و «ریشههای اختلاف چین و شوروی» از آثار او هستند.