دی. اچ. لارنس

دی. اچ. لارنس (1930-1885) نویسنده، نقاش و شاعر انگلیسی در ايستوود ناتينگهام‌ شایر به دنیا آمد. او در خانواده‌ای که کارگر بودند رشد کرد و پیشینه طبقه کارگر او و درگیری‌های میان پدر و مادرش تأثیر شگرفی بر آثارش گذاشت. لارنس از دوران کودکی در مناطق سرسبز و تپه‌ای و بخش‌های بکرِ جنگل شروود در جنگل‌های فلی در شمال ایستوود پرسه می‌زد و درک عمیق از جهان طبیعی را تجربه می‌کرد. او از سال 1891 تا 1898 به مدرسه بووال رفت و اولین دانش‌آموز محلی بود که بورسیه‌ی شورای شهرستانی را برای دبیرستان ناتینگهام در نزدیکی ناتینگهام دریافت کرد. او در سال 1901 به مدت سه ماه به عنوان یک منشی جوان در کارخانه‌ی لوازم جراحی هایوود کار کرد، اما یک حمله شدید ذات‌الریه به این حرفه پایان داد. در دوران نقاهت او اغلب از مزرعه هاگ دیدن می‌کرد. در سال‌های 1902 تا 1906 لارنس به عنوان معلم در مدرسه‌ی بریتانیایی ایستوود خدمت کرد. او در سال 1908 دانشجوی تمام وقت شد و از کالج دانشگاه ناتینگهام گواهی تدریس گرفت. همچنین در پایان سال 1907 او برنده‌ی مسابقه‌ی داستان کوتاه در ناتینگهام شایر گاردین شد. «رنگین کمان»، «باکره و کولی» و «زنی که گریخت» از آثار او هستند.