ژان ژنه (1986-1910) شاعر، رماننویس و نمایشنامهنویس فرانسوی در پاریس زاده شد. مادرش روسپی بود و سپس به خانوادهای سپرده شد تا او را بزرگ کنند. هرچند در مدرسه وضعیت خوبی داشت و نمراتش قابل تحسین بودند اما در کودکی مدام از خانه فرار میکرد و گاهی نیز دزدیهای کوچک انجام میداد. در نوجوانی هم مدتی بازداشت شد که در آثارش به آن وقایع که پشت سر گذاشته بود پرداخته است. او مدتها در اروپا سرگردان بود و به کارهای ناجور اشتغال داشت و مکرر بازداشت و زندانی شد. اما او در زندان نخستین شعرش که نکوهش مرگ بود را سرود و با پول خودش آن را منتشر کرد. در پاریس توانست خودش را به به ژان کوکتو برساند و او از شعرش بسیار خوشش آمد. در زمانی هم که گرفتار شده بود و احتمال محکومیت او میرفت کوکتو، سارتر و پیکاسو پادرمیانی کردند و از رئیس جمهوری خواستند او را عفو کند که همین مانع از زندانی شدن او شد. او در آثارش از خطوط قرمز جامعه پا فراتر مینهاد و همین موجب شد که آثارش در برخی نقاط ممنوع شود که آمریکا یکی از این کشورها بود. «معجزه گل سرخ»، «مراسم خاکسپاری»، «زندانی عشق» و... از آثار او هستند.