فریدریش هولدرلین (1843-1770) شاعر آلمانی در لاوفن آم نکا، دوکنشین وورتمبرگ به دنیا آمد. هولدرلین تحصیلات خود را در سال 1776 آغاز کرد و مادرش برنامهریزی کرد که او به کلیسای لوتری بپیوندد. در آمادهشدن برای امتحانات ورود به یک صومعه، او از سال 1782 آموزشهای بیشتری در زبانهای یونانی، عبری، لاتین و بلاغت دید. در این مدت، او با فردریش ویلهلم جوزف شلینگ، که پنج سال از هولدرلین کوچکتر بود، دوست شد. همچنین در این مدت، هولدرلین شروع به نواختن پیانو کرد و از طریق قرار گرفتن در معرض سفر به دور جهان اثر جورج فورستر، به ادبیات سفر علاقه پیدا کرد. در سال 1784، هولدرلین وارد صومعهای در دنکندورف شد و آموزش رسمی خود را برای ورود به وزارت لوتری آغاز کرد. او در دنکندورف اشعار فریدریش شیلر و فریدریش گوتلیب کلوپستوک را کشف کرد و گامهایی آزمایشی در سرودن اشعار خود برداشت. هولدرلین در سال 1786 به صومعه عالی در ماولبرون پیشرفت کرد. در اکتبر 1788، هولدرلین تحصیلات الهیات خود را در دانشگاه توبینگر آغاز کرد، جایی که دانشجویان همکارش گئورگ ویلهلم فردریش هگل، آیزاک فون سینکلر و شلینگ بودند. «شعر و شهود»، «نیتِ خیر» و «گوشهنشین در یونان هیپرپون» از آثار او هستند.