ژولیا کریستوا

ژولیا کریستِوا (1941) فیلسوف، منتقد ادبی، روانکاو، فمینیست و رمان‌نویس بلغاری-فرانسوی در اسلیون به دنیا آمد. کریستوا و خواهرش در یک مدرسه‌ی فرانسوی زبان که توسط راهبه‌های دومینیکن اداره می‌شد، تحصیل کردند. کریستوا در این زمان در بلغارستان با کارهای میخائیل باختین آشنا شد. او به تحصیل در دانشگاه صوفیه ادامه داد و در حالی که از آن‌جا فارغ‌التحصیل شد بورسیه تحقیقاتی دریافت کرد که به او امکان داد در دسامبر 1965، یعن زمانی که بیست و چهار سال داشت، به فرانسه نقل مکان کند. او تحصیلات خود را در چندین دانشگاه فرانسه ادامه داد و زیر نظر لوسین گلدمن و رولان بارت و سایر محققان تحصیل کرد. کریستوا در اوایل دهه‌ی 1970 در دانشگاه کلمبیا تدریس کرد و همچنان به عنوان استاد مدعو باقی مانده است. او همچنین در روانکاوی آموزش دید و مدرک خود را در سال 1979 به دست آورد. از برخی جهات، کار او را می‌توان به عنوان تلاش برای انطباق رویکرد روانکاوی با نقد پساساختارگرایانه دانست. برای مثال، نگاه او به موضوع، و ساخت آن، شباهت‌هایی با زیگموند فروید و لاکان دارد. «فردیت اشتراکی»، «ملت‌هایی بدون ملی‌گرایی»، «علیه افسردگی ملی» از آثارش هستند.