ژاک لاکان

ژاک لاکان (1981-1901) پزشک، فیلسوف و روانکاو فرانسوی در پاریس به دنیا آمد. مادرش از خانواده‌ای ثروتمند و تولیدکننده بود و پدرش نیز نمایندگی فروش محصولات خانواده‌ی همسرش را به عهده داشت. لاکان به خاطر لاغری از خدمت سربازی معاف شد و سپس پای به دانشکده‌ی پزشکی گذاشت و به فیلسوفانی مانند کارل یاسپرس و مارتین هایدگر علاقه پیدا کرد و آرای هگل را نیز مطالعه می‌کرد. در سال 1932 دکترای خودش را گرفت و تحقیقات روانکاوی را آغاز کرد. لاکان از روشنفکران فعال دوران پس از جنگ جهانی اول بود که با شخصیت‌هایی نظیر آندره برتون، ژرژ باتای، سالوادور دالی و پابلو پیکاسو دوستی داشت. وقتی فرانسه به اشغال نیروهای نازی درآمد، کارهای تحقیقاتی او دچار وقفه شد زیرا به کار جامعه‌ی روانکاوی پاریس در پی حمله ارتش آلمان پایان داده شد. با خاتمه‌ی جنگ دامنه فعالیت‌های لاکان وسعت یافت و او کنفرانس‌های متعددی را در امر روانکاوی و بررسی افکار فروید آغاز کرد و به مسائل اخلاقی روانکاوی نیز پرداخت. او در می 1968 نیز با دانشجویان فرانسوی همدلی و با اعتراضات آنان همراهی کرد. او در تمام طول عمرش برای شرح افکارش به شکل مستمر کنفرانس‌هایی را برگزار می‌کرد. «آموزه‌ی من»، «اضطراب» و... از آثار او هستند.