ایزابل آلنده (1942) روزنامهنگار و نویسندهی اهل شیلی در شهر لیمای پرو زاده شد. پدر او پسرعموی سالوادور آلنده، رئیسجمهور شیلی بود. پس از درگذشت پدرش در سال ۱۹۴۵، ایزابل که سه سال داشت به اتفاق مادرش به سانتیاگو مهاجرت کرد و پس از ازدواج مادرش با یک دیپلمات، آنها ابتدا به بولیوی و سپس به بیروت رفتند. ایزابل که در بولیوی در مدرسه خصوصی آمریکاییها و در بیروت در یک مدرسه انگلیسی مشغول به تحصیل بود، در سال ۱۹۵۸ به شیلی بازگشت. او فعالیت ادبی خودش را با ترجمهی مقالاتی برای یک مجلهی طرفدار حقوق زنان شروع کرد و با سازمان فائو نیز همکاری نزدیکی داشت. پس از کنارگذاشتن دولت آلنده توسط ژنرال پینوشه، ایزابل آلنده هم در شمار مظنونین و تحت تعقیب قرار گرفت. از این رو مجبور شد به ونزوئلا بگریزد و این سرآغاز تبعیدی طولانی برای او بود. با این وجود او نوشتن را رها نکرد و برای یکی از روزنامههای ونزوئلا شروع به نوشتن کرد و سرانجام در سال 2003 تابعیت آمریکا را پذیرفت. او در کار نویسندگی یکی از پدیدههاست زیرا میلیونها جلد از آثارش فروش رفته است. «پائولا»، «پرتره به رنگ سپیا» و «اینس روح من» از آثار او هستند.