اُنوره دو بالزاک (1850-1799) نویسندهی برجستهی فرانسوی در خانوادهای از طبقه متوسط و در شهر تور به دنیا آمد. او ابتدا به مدرسهی شبانهروزی رفت ولی مدرسه را رها کرد و در سال 1814 همراه با خانواده راهی پاریس شد. در پاریس تحصیلات خودش را ادامه داد و توانست در رشتهی حقوق فارغالتحصیل شود اما چون شیفتهی ادبیات بود پا به دنیای ادبیات نهاد. «روانشناسی ازدواج» نام نخستین اثر او بود که در سال 1829 منتشر شد. او هرچند که چندین کتاب عوامپسند برای رفع نیازهای معیشتی خودش نوشت اما به طور حرفهای به نوشتن پرداخت و آثار ارزشمندی را خلق کرد. او در طول زندگی خود با زنان زیادی معاشرت داشت و با الهام از آنان و توجه به خلق و خویی که داشتند در شخصیتپردازیهای خود از آنها بهره برد. کتابهایی که بالزاک نوشته از آن رو که بازتابی آینهوار از جامعه فرانسوی است بسیار قابل تأمل است. او در کار نویسندگی خودش همه طبقات اجتماعی را و همه زوایای شخصیتی را لحاظ کرده و تصویری روشن از جامعه زمان خویش پیش روی مخاطب میگذارد که هم ارزش تاریخی دارد و هم ارزش روانشناختی. از آثارش میتوان به «اوژنی گرانده»، «باباگوریو» و «زن سی ساله» اشاره کرد.