شارل بودلر (1867-1821) شاعر و نویسنده فرانسوی در پاریس به دنیا آمد. پدرش، ژوزف فرانسوا بودلر یک کارمند ارشد دولتی و هنرمند آماتور بود. ژوزف فرانسوا در دوران کودکی بودلر درگذشت. سپس همسرش، کارولین با سرهنگ دوم ژاک اوپیک ازدواج کرد. زندگینامهنویسان بودلر اغلب این را لحظهای حیاتی میدانستند که او را با یک ضربهی روانی مواجه کرد، که تا حدودی به توضیح افراط و تفریطهایی که بعدها در زندگیاش آشکار میشود، کمک میکند. بودلر در لیون تحصیل کرد و در مطالعات خود نامنظم بود، گاه سختکوش، و گاه مستعد بیکاری بود. سپس او در رشتهی حقوق تحصیل کرد و در سال 1839 مدرک گرفت اما دچار رفتارهای نامتعارفی بود. ناپدریش او را در سال 1841 به سفری به کلکتهی هند فرستاد به این امید که به عادات منحرف او پایان دهد. این سفر موجب شد که او تجربیات نابی پیدا کند که در اشعارش بسیار با آنها مواجه میشویم. او در سن 21 سالگی، ارث قابل توجهی دریافت کرد اما بسیاری از آن را در عرض چند سال هدر داد. بودلر در محافل هنری به عنوان مردی شیکپوش و آزاده شناخته شد. «ملال پاریس و گلهای بدی» از آثار اوست.