گوستاو لوبون (1931-1841) فیلسوف، مورخ، جامعهشناس، پزشک فرانسوی در نوژانت لو روترو متولد شد. وقتی لوبون هشت ساله بود، پدرش پست جدیدی در دولت فرانسه به دست آورد و خانواده، از جمله برادر کوچکتر گوستاو، ژرژ، نوژانت لو روترو را ترک کردند. اطلاعات کمی در مورد دوران کودکی لوبون وجود دارد، به جز حضور او در یک لیسه در تورز، جایی که او دوران دانشآموزی خود را گذراند. او در سال 1860 تحصیلات پزشکی را در دانشگاه پاریس آغاز کرد و دکترای خود را در سال 1866 دریافت کرد. از آن زمان به بعد، او خود را دکتر نامید، اگرچه هرگز به طور رسمی به عنوان پزشک کار نکرد. لوبون در طول سالهای دانشگاه، مقالاتی درباره طیف وسیعی از موضوعات پزشکی نوشت که مربوط به انواع بیماریها بود. او پس از فارغالتحصیلی در پاریس ماند و در آنجا به خواندن آثار شکسپیر پرداخت و برای علایق ادبی خودش وقت بیشتری گذاشت. پس از شروع جنگ فرانسه و پروس در ژوئیه 1870 به عنوان افسر پزشکی به ارتش فرانسه پیوست و در طول جنگ، لوبون یک بخش از آمبولانسهای نظامی را سازماندهی کرد. «روانشناسی سوسیالیسم»، «تمدن اسلام و عرب» و «روانشناسی انقلاب» از آثار او هستند.