بهرام صادقی

بهرام صادقی (1363-1315) نویسنده و از چهره‌های شاخص جُنگ اصفهان، در شهر نجف‌آباد به دنیا آمد. صادقی در دبستان دهقان نجف‌آباد تحصیل کرد و بعد از این‌که با خانواده‌اش رهسپار اصفهان شد برای ادامه تحصیل وارد دبیرستان ادب شد. او در اصفهان با محمد حقوقی، شاعر، دوست شد و کار قلمی خودش را آغاز کرد. صادقی در سال ۱۳۳۴ در رشته‌ی پزشکی دانشگاه تهران قبول شد و از این رو راهی تهران شد. او پس از طی کردن دوره‌ی آموزشی سربازی، در سپاه دانش یاسوج خدمت کرد و پس از بازگشت از سربازی در یک کلینیک در شهر کرج به خدمت پرداخت. صادقی که ساکن تهران بود در دو مقطع کوتاه نیز برای حضور در جبهه‌های جنگ ایران و عراق راهی دزفول شد. او در سالیان آخر زندگی خود دچار اعتیاد شد و به نحوی دیگر توان نوشتن نداشت. داستان‌هایی که او نوشته سرشار از ناامیدی و پوچی زندگی است. «ملکوت» که اول بار در کتاب هفته به چاپ رسید و «سنگر و قمقمه‌های خالی» که چاپ یکش به انتشارات کتاب زمان بر می‌گردد از آثار او هستند.