سیمین بهبهانی (1393-1306) نویسنده، شاعر و از اعضای کانون نویسندگان ایران در تهران به دنیا آمد. او فرزند عباس خلیلی شاعر و نویسنده و مدیر روزنامهی اقدام بود. مادرش فخرعظما ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را به طور خصوصی یاد گرفته بود و با شعر و ادبیات فارسی و زبان فرانسوی آشنایی داشت و از اعضای انجمن نسوان وطنخواه بود و چندی نیز سردبیر روزنامه آینده ایران بود. سیمین سالها در آموزش و پرورش دبیر بود و به تعلیم و تربیت دانشآموزان میپرداخت. او در سال 1348 در شورای شعر و موسیقی عضویت یافت و در کنار هوشنگ ابتهاج، نادر نادرپور، یدالله رؤیایی، بیژن جلالی و فریدون مشیری به خدمت مشغول بود و مدتی نیز عضو شورای موسیقی رادیو و تلویزیون ملی ایران بود و برای رادیو ترانههایی میسرود. خوانندگان بسیاری از جمله خوانندگان سنتی و پاپ سرودههای سیمین را خواندهاند. در سال ۱۳۷۸ سازمان جهانی حقوق بشر در برلین مدال کارل فون اوسی یتسکی را به سیمین بهبهانی اختصاص داد و در سال ۱۳۸۶ هم که نخستین دورهی جایزهی بیتا برگزار شد جایزه به سیمین بهبهانی تقدیم شد. «خطی ز سرعت و از آتش»، «عاشقتر از همیشه بخوان» و «یک دریچه آزادی» از آثار او هستند.