توماس مان (1955-1875) نویسندهی بزرگ آلمانی که در سال ۱۹۲۹ برندهی جایزهی نوبل ادبیات شد در شهر لوبک آلمان متولد شد. او تا نوزده سالگی تحصیلات خودش را در لوبک طی کرد و هنگامی که پدرش را از دست داد راهی مونیخ شد. او در ابتدا به کار در یک شرکت بیمه مشغول شد و سپس وارد دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ شد تا در رشتههای تاریخ و ادبیات و اقتصاد سیاسی به تحصیل بپردازد. او همچنین در سال 1897 نوشتن اثر معروفش بودنبروکها را شروع کرد. توماس مان از اولین نویسندگانی بود که وقتی نازیها به قدرت رسیدند نسبت به بروز خطرات بزرگی هشدار داد و علنی در نقد نازیها سخن گفت. او با صراحت از افکار نژادپرستانه هیتلر و یارانش انتقاد کرد و همین موجب شد تا حکومت هیتلری روی او حساس شود. او در سال 1933 تحت تعقیب قرار گرفت و به اجبار کشورش را به مقصد سوئیس ترک کرد. اما در تبعید هم درباره نازیها سکوت نکرد و نازیها نیز تابعیت او را لغو کردند از این رو توماس مان مجبور شد در خارج از کشور بماند. سرانجام نیز او راهی آمریکا شد. «کوه جادو» و «مرگ در ونیز» از آثار او هستند.