باباطاهر

باباطاهر (411-326) مشهور به باباطاهر عریان همدانی عارف، شاعر ایرانی و دوبیتی‌سرای اواخر سده‌ی چهارم و اواسط سده‌ی پنجم هجری در دوران طغرل بیک سلجوقی زندگی می‌کرد. او را که رهروی نیک و وارسته بود بابا می‌نامیدند و به سبب آن‌که مسائل را رک و راست مطرح می‌کرد به او باباطاهر عریان می‌گفتند. برخی او را از مردمان لر می‌دانند هرچند او در یکی از اشعارش خود را لک شناسانده است. او از درویشان زمانه خود بود و به روش عارفان زندگی می‌کرد چنان‌که در انزوا و گمنامی زندگی کرد. مجموعه ترانه‌ها یا دوبیتی‌های باباطاهر از جمله ذخایر ارزشمند زبان و ادبیات فارسی محسوب می‌شود.