فدریکو گارسیا لورکا

فدریکو گارسیا لورکا (1936-1898) شاعر و نویسنده‌ی اسپانیایی در دهکده‌ی فوئنته واکرس زاده شد. پدرش، فدریکو گارسیا رودریگز، یک زمیندار مرفه بود. مادرش هم معلم بود. در سال 1909، زمانی که پسری یازده ساله بود، خانواده‌اش به پایتخت نقل مکان کردند، جایی که یک دبیرستان وجود داشت و او می‌توانست درس بخواند. آن‌جا منطقه‌ی زیبایی بود و او تا پایان عمر اهمیت انس با طبیعت را حفظ کرد. او در سال 1915، پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، به دانشگاه گرانادا رفت. در این دوران تحصیلات او شامل حقوق، ادبیات و آهنگسازی بود. او در تمام دوران نوجوانی علاقه‌ی عمیقی به موسیقی داشت. از نوجوانی آموزش پیانو را با آنتونیو سگورا مسا، معلم هارمونی در کنسرواتوار محلی و آهنگساز آغاز کرد و این سگورا بود که الهام‌بخش رویای فدریکو برای حرفه‌ی موسیقی بود. گارسیا لورکا تا زمان مرگ سگورا در سال 1916 به نویسندگی روی نیاورد و در اولین آثار منثورش مانند «شب‌گردی»، «بالاد» و «سونات» از فرم‌های موسیقی استفاده کرد. او در سال‌های 1916 و 1917 به همراه یکی از اساتید دانشگاه خود سفرهای زیادی کرد که در بالندگی فکری او موثر بود. «عروسکان خیمه شب بازی»، «احساسات و پروانه»، «ترانه‌های کانته خوندو» و «قصیده کولی» از آثار او هستند.