زیگموند فروید

زیگموند فروید (1939-1856) عصب‌شناس برجسته‌ی اتریشی و بنیانگذار علم روانکاوی در خانواده‌ای یهودی در شهر موراویا زاده شد. خانواده‌اش ابتدا در یک اتاق اجاره‌ای در شهر اشلاساگاسا زندگی می‌کردند، سپس پدر فروید زن و فرزندانش را به لایپزیگ و سپس به وین برد و او در یک دبیرستان بسیار خوب به تحصیل پرداخت و توانایی‌های خودش را به عنوان یک دانش‌آموز ثابت کرد. فروید به ادبیات علاقه زیادی نشان می‌داد و در زبان‌های مختلف همچون آلمانی، ایتالیایی، فرانسه، انگلیسی، اسپانیایی، عبری، لاتین و یونانی بسیار توانا بود. او هفده سال داشت که وارد دانشگاه وین شد و به رشته‌ی پزشکی روی آورد و در سال 1881 تحصیلاتش را به پایان برد. فروید کلینیک درمانی خودش را در وین افتتاح کرد و در آن‌جا بود که با شیوه هیبنوتیزم به درمان می‌پرداخت. او با تحقیقات مفصلی که انجام داد توانست شیوه‌ی درمان روانی را در مرحله‌ی بسیار پیشرفته‌ای در آن زمان قرار دهد و به بسیاری از مسائل روانشناختی انسان پی ببرد و آن‌ها را در سیر درمان به کار بندد. او در طول زندگی خود تألیفات مختلفی هم منتشر کرد. «تفسیر رؤیا»، «تمدن و ملالت‌های آن»، «موسی و یکتاپرستی» و... از آثار او هستند.