فرانتس کافکا (1924-1883) از برجستهترین نویسندگان آلمانیزبان در پراگ زاده شد. پدرش تاجری یهودی و مادرش بسیار متعصب بود. طرز رفتار و گفتار استبدادی پدرش فضایی وحشتناک در خانه ایجاد کرده بود که او همواره از امواج آن رفتارهای هراسانگیز رهایی نداشت. آن وضعیت در درون خانه چنان رعبآور بود که هیچ وقت از یادش نرفت و سایهی شوم آن تا زنده بود از او جدا نشد. او زبان آلمانی را به خوبی آموخت و بر زبان چکی هم تسلط داشت و با زبان فرانسوی هم تا اندازهای آشنایی پیدا کرده بود که دیپلم گرفت. کافکا در دانشگاه کارلُف در رشتهی شیمی مشغول به تحصیل شد ولی هنوز چیزی از تحصیلاش نگذشته بود که راهی رشتهی حقوق شد زیرا هم رضایت پدرش را در پی داشت و هم اینکه فرصت مناسبی ایجاد میکرد تا در کلاسهای ادبیات آلمانی شرکت کند. او در آن دوران دوستانی هم یافت که تا آخر عمر دوستیشان برقرار ماند. او در سال ۱۹۰۶ دکترای حقوق را دریافت کرد و مدتی نیز به کار مشغول شد. کافکا روابط نزدیکی نیز با میلنا یزنسکا که روزنامهنگار بود پیدا کرد و پس از آن بود که تمرکز بیشتری روی نویسندگی گذاشت. «محاکمه»، «قصر» و «مسخ» از آثار او هستند.