ایوان کلیما

ایوان کلیما (1931) روزنامه‌نگار، نمایش‌نامه‌نویس و نویسنده‌ی نامدار اهل چکسلواکی در پراگ به دنیا آمده است. در نوامبر 1941، به تمام اعضای خانواده او دستور داده شد که به اردوگاه کار اجباری در ترزین بروند. آن‌ها در اردوگاه بودند تا زمانی که توسط ارتش سرخ در مه 1945 رهایی یافتند. به این ترتیب او و پدر و مادرش از مرگ نجات پیدا کردند و این به شکلی شبیه به معجزه بود زیرا بسیاری از محکومان در آن اردوگاه به کام مرگ فرو رفتند. کلیما در دوران کودکی چنان تجاربی را از سر گذراند که فوق طاقت یک کودک بود زیرا مدام با رنج و درد و مرگ مواجه بود. او همچنین از کسانی بود که پس از سرکوب بهار پراگ توسط روس‌ها دیگر اجازه انتشار نوشته‌های خود را نداشت ولی با این وجود از چکسلواکی بیرون نرفت و کنار مردم کشورش زندگی کرد. او مدت کوتاهی نیز به دعوت دانشگاه میشیگان راهی آمریکا شد. کلیما به پاس یک عمر فعالیت و کوشش ادبی در سال ۲۰۰۲ توانست جایزه‌ی فرانتس کافکا را به خود اختصاص دهد. «روح پراگ»، «در انتظار تاریکی»، «در انتظار روشنایی» و «نه فرشته نه قدیس» از آثار او هستند.