صادق هدایت

صادق هدایت (1330-1281) نویسنده، مترجم و روشنفکر در تهران متولد شد. پدرش هدایت قلی‌خان و مادرش زیور الملوک بود و از خانواده‌ای شناخته‌شده می‌آمد. او تحصیلات ابتدایی را در مدرسه علمیه تهران شروع کرد و از همان دوران با چاپ روزنامه دیواری علاقه خود به نویسندگی را نشان می‌داد. هدایت سپس راهی دارالفنون شد و بعد به مدرسه سن‌لویی که متعلق به فرانسویان بود رفت. در آن مدرسه با ادبیات دنیا آشنا شد و دنیای جدید را بهتر شناخت و درک کرد. همچنین در همان دوران مقالاتی هم در نشریات به چاپ می‌رساند. او در سال 1302 تصحیحی از رباعیات خیام را هم منتشر کرد. به باور هدایت، انسان اگر می‌خواست به جنگ و جدال پایان دهد باید قبل از هر چیزی از کشتن و خوردن حیوانات دست بر می‌داشت، از این رو گیاه‌خوار شد. او همراه با نخستین گروه محصلان اعزامی به خارج، راهی بلژیک شد و در آن دوران با مجله‌ی ایرانشهر نیز همکاری داشت. هدایت بعد از مسئله‌ی آذربایجان به ماهیت حزب توده نیز پی برد و در نقد آن‌ها مطالبی نوشت. مهم‌ترین اثری که از او به جای مانده «بوف کور» است. «زنده به گور»، «اصفهان نصف جهان» و «سگ ولگرد» از دیگر آثار او هستند.