گلی ترقی

گلی ترقی (1318) نویسنده‌ی نامدار در تهران به دنیا آمده است. پدرش لطف‌الله ترقی مدیر مجله‌ی ترقی و فردی اهل فرهنگ بود. گلی ترقی تحصیلات ابتدایی را در شمیران طی کرد و سپس راهی دبیرستان انوشیروان دادگر شد. او پس از خاتمه‌ی سیکل اول دبیرستان به آمریکا رفت و شش سال در آمریکا زندگی کرد و در آن‌جا به تحصیل در رشته‌ی فلسفه پرداخت اما زندگی در آمریکا مطابق با میل و خواست او نبود از این رو به ایران برگشت. وقتی به ایران بازگشت، قلم به دست گرفت و نویسندگی و داستان‌نویسی را آغاز کرد. همچنین چنان‌که در کارنامه‌ی او دیده می‌شود برای مدت نه سال نیز در دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس رشته‌ی شناخت اساطیر و نمادهای آغازین پرداخت و پس از آن راهی فرانسه شد که در حال حاضر آن‌جا زندگی می‌کند. نخستین مجموعه داستان کوتاه گلی ترقی که «من هم چه‌گوارا هستم» نام دارد در سال ۱۳۴۸ منتشر شد. یکی از داستان‌های او با نام بزرگ‌بانوی روح من که بعد از انقلاب نوشته است نیز به فرانسه ترجمه شد و در سال ۱۹۸۵ بهترین قصه سال در فرانسه شد. از آثارش می‌توان به «خاطره‌های پراکنده»، «جایی دیگر»، «دو دنیا» و «خواب زمستانی» اشاره کرد.